تبيين تجارب دانشجويان پزشكي از اجراي برنامه همتا به عنوان منتور: يك مطالعه كيفي

مقدمه: امروزه برنامه آموزش توسط همتايان با تمركز بر حمايت علمي، راهنمايي و ايجاد تعامل بين دانشجويان جهت الگوسازي پيشرفت علمي دانشجويان، مورد توجه قرار گرفته است. هدف اين مطالعه تبيين تجارب دانشجويان پزشكي از اجراي برنامه همتا به عنوان منتور با استفاده از يك چهارچوب كيفي مي باشد. روش بررسي: اين مطالعه كيفي از نوع تحليل محتوي قراردادي است. شركت كنندگان با روش نمونه گيري هدفمند با رويكرد حداكثر تنوع شامل 30 نفر از دانشجويان پزشكي و 13 سرگروه همتايان به عنوان منتور از بين ورودي 94 تا 1400 انتخاب شدند. داده هاي كيفي با استفاده از مصاحبه هاي عميق نيمه ساختاريافته جمع آوري شد. مدت زمان مصاحبه ها بين 60-45 دقيقه بود. نتايج: در اين مطالعه 24 دختر (55.8 درصد) و 19 پسر (44.2 درصد) دانشجو شركت داشتند. از مجموع مصاحبه هاي انجام شده 267 كد باز، 5 طبقه و 2 درون مايه اصلي استخراج شد. درون مايه ها و طبقات اصلي شامل برنامه همتا به عنوان منتور؛ يك رويكرد مبتني بر نياز با طبقات تسهيل فرايند يادگيري، تسريع در دستيابي به اهداف و توسعه مهارت هاي ارتباطي و ضرورت ارتقاء برنامه همتا به عنوان منتور با طبقات ضرورت تقويت زيرساخت ها و ضرورت بازنگري استانداردهاي مرتبط با انتخاب سرگروه بود.نتيجه‌گيري: يافته هاي مطالعه نشان داد فرآيند برنامه آموزشي همتا به عنوان منتور، اگرچه با چالش هايي همراه است؛ اما مي تواند باعث تسهيل، افزايش يادگيري نظري و عملي همچنين توسعه مهارت هاي ارتباطي دانشجويان پزشكي گردد.