بررسي تأثير برنامه درسي مقطع . Ph . D در رشته هاي علوم پايه پزشكي از نظر ايجاد توانمندي مديريت دانش از ديدگاه دانش آموختگان دانشگاه علوم پزشكي تهران

مقدمه: مديريت دانش به عنوان موضوعي جديد، رويكردي بديع در تسهيل آموزش و پژوهش در نظام آموزش عالي ايجاد كرده اســت. فارغ‎التحصيلان دانشگاه‎ها بايد پيش از ورود به دنياي كار، به لوازم ايفاي نقش خود مجهز شـــوند كه توانايي در مديريت دانش از جمله اين نيازها مي باشد، لذا؛ اين پژوهش به بررسي تأثير دروس مقطع Ph.D. از نظر ايجاد توانمندي مديريت دانش از ديدگاه دانش آموختگان دانشگاه علوم پزشكي تهران مي پردازد.روش بررسي: اين پژوهش از نوع توصيفي-مقطعي است. نمونه پژوهش شامل دانش آموختگان مقطع تحصيلي Ph.D. رشته هاي مختلف علوم پايه پزشكي دانشگاه تهران (107 نفر) بود. ابزار گردآوري داده ها، پرسشنامه محقق ساخته براساس مؤلفه هاي مدل مديريت دانش Bukowitz و Williams بود، كه روايي و پايايي آن مورد تأييد قرار گرفت. براي تجزيه و تحليل داده ها از نرم افزار آماري SPSS نسخه 22 استفاده گرديد. نتايج: يافته هاي حاصل از اين پژوهش نشان داد كه ميانگين نمره وضعيت استقرار مديريت دانش در دروس از نظر دانش آموختگان بالاتر از حد متوسط قرار دارد. همچنين بالاترين ميانگين مربوط به متغيرهاي تسهيم و اشتراك گذاري دانش (3.2) و كمترين مربوط به به ارزيابي دانش (2.69) بوده است.نتيجه‌گيري: تأثير دروس مقطع Ph.D. در ايجاد توانمندسازي مديريت دانش، از نظر دانش آموختگان، در حد بالاتر از متوسط قرار داشت. با اين حال در ابعادي داراي وضعيت مطلوبي نبود كه نياز به برنامه ريزي و توجه بيشتر بخصوص در ارزيابي و حذف دانش دارد.