تأثير جهاني‌شدن و جذب سرريز فناوري بر تاب‌آوري اقتصادي

تكانه‌‌ها به عنوان چالشي اساسي در جهت رسيدن به رشد و توسعه مستمر و با ثبات اقتصادي به شمار مي‌‌روند. اقتصادهايي كه دچار شوك‌‌هاي پياپي و شديد مي‌شوند، نرخ‌‌هاي رشد پايين‌‌تري را در درازمدت تجربه مي‌كنند. حتي وقتي شوك مشتركي به اقتصادهاي مناطق مختلف جهان وارد مي‌شود، عكس‌‌العمل اقتصادهاي هر منطقه متفاوت است. علت تفاوت عكس‌العمل كشورها در مواجهه با شوك‌هاي مشترك، از تفاوت در درجه تاب‌آوري اقتصادي آنها ناشي مي‌شود؛ از اين رو بررسي عوامل مؤثر بر تاب‌آوري اقتصادي به منظور مقابله با مخاطرات پيش‌ روي اقتصاد و دستيابي به رشد و توسعه مستمر و باثبات اقتصادي از اهميت ويژه‌اي برخوردار است. جذب دانش فني خارجي از كانال‌هاي واردات كالاهاي واسطه‌اي و سرمايه‌اي و سرمايه‌گذاري مستقيم خارجي يكي از مهم‌ترين عواملي است كه مي‌تواند در جهت كاهش محدوديت‌هاي ناشي از تحقيق و توسعه داخلي و پر‌كردن شكاف فناوري، افزايش قدرت رقابت‌پذيري و كاهش شكاف تاب‌آوري اقتصادي كشورهاي در حال توسعه و كشورهاي توسعه‌يافته عمل كند. پديده جهاني‌شدن نيز عامل مهم ديگري است كه مي‌تواند با تسهيل روابط اقتصادي، اجتماعي و سياسي در خارج از مرزهاي كشور بر تاب‌آوري اقتصادي تأثيرگذار باشد. پژوهش حاضر در صدد بررسي تأثير جذب سرريز فناوري و جهاني‌شدن بر تاب‌آوري اقتصادي طي دوره زماني 2016-2007 با استفاده از داده‌هاي پنل و به روش گشتاورهاي تعميم‌يافته (GMM) است. نتايج حاكي از تأثير مثبت و معنادار جذب سرريز فناوري از دو كانال واردات و سرمايه‌گذاري مستقيم خارجي و جهاني‌شدن بر تاب‌آوري اقتصادي است؛ بنابراين پيشنهاد مي‌شود برنامه‌ريزي و اتخاذ استراتژي مناسب در راستاي هدفمندي جذب سرريز فناوري و ورود به اقتصاد جهاني به منظور ارتقاي تاب‌آوري اقتصادي كشور صورت گيرد.