بررسي تغييرات هيستولوژيك و بيان ژن‌هاي اينترلوكين 8، 12 و اينترفرون بتا در بافت كبدي به دنبال مصرف پروبيوتيك لاكتوباسيلوس رامنوسوس GG در رت‌هاي مدل استئاتوزيس

زمينه و هدف: مصرف پروبيوتيك قادر به تنظيم هموستاز سيستم گوارشي و كنترل بيماري‌هاي متابوليكي مرتبط با دستگاه گوارش مي باشد. لذا هدف از اين مطالعه تعيين و بررسي تغييرات هيستولوژيك و بيان ژن اينترلوكين 12، 8 و اينترفرون بتا بافت كبدي به دنبال مصرف 5 هفته اي پروبيوتيك‌ لاكتوباسيلوس رامنوسوس GGدر رت‌هاي مدل استئاتوزيس بود. روش بررسي: در اين مطالعه تجربي كه در سال 1398 انجام شد، 32 سر موش صحرايي نر ويستار با سن 8 هفته و وزن 180 تا 200 گرم وارد مطالعه شدند و به طور تصادفي به 4 گروه(هر گروه 8 سر)؛ كنترل(CON)، استئاتوزيس(ST)، پروبيوتيك(PRO) و استئاتوزيس+پروبيوتيك(ST+PRO) تقسيم شدند. رت‌ها با تزريق داخل صفاقي 140 ميلي‌گرم بر كيلوگرم تتراسايكلين(آنتي‌بيوتيكي كه براي ايجاد استئاتوز شناخته شده) مدل شدند. مقدار 107 واحد كلني تشكيل دهنده(cfu) LGG براي گروه‌هاي پروبيوتيك به مدت 5 هفته(5 روز در هفته، به صورت گاواژ) در نظر گرفته شد. براي بررسي تغييرات هيستولوژي از رنگ‌آميزي هماتوكسيلين ائوزين استفاده شد. هم‌چنين تغييرات بيان ژني IL12، IL8 و IFNβ از روش RTPCr استفاده شد. داده‌هاي جمع‌آوري شده با استفاده از نرم‌افزار آماري آناليز واريانس يك طرفه تجزيه و تحليل شدند. يافته‌ها: هيستولوژي بافت كبد پس از مدل ST‌ به دنبال مصرف 5 هفته‌اي پروبيوتيك بهبود پيدا كرد. گروه ST افزايش معني‌دار در بيان ژن  IL12، IL8 و IFNβ را نشان داد(p 0/05). در مقايسه با گروه ST نيز گروه‌هاي PRO‌ و ST+PRO كاهش معني‌دار در بيان ژن  IL - 12، IL - 8 و IFN - β را نشان دادند(p 0/05). نتيجه‌گيري: به نظر مي‌رسد مصرف پروبيوتيك با تنظيم منفي برخي ريسك فاكتورهاي سلولي قادر به بهبود سلولي و بافتي كبدي در افراد با مشكلات كبد چرب باشد. با اين وجود نياز به پژوهش‌هاي بيشتر به ويژه در نمونه انساني است.