مقايسه اثربخشي درمان پذيرش و تعهد و درمان فراشناختي بر راهبردهاي سازگار و ناسازگار تنظيم شناختي هيجان در بيماران مبتلا به اختلال مصرف مواد تحت درمان نگهدارنده متادون

هدف: اختلال ﻣﺼﺮﻑ ﻣﻮﺍﺩ، ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ يكي ﺍﺯ بيماري‌هاي ﻣﺰﻣﻦ روان‌پزشكي، ﺍﻣﺮﻭﺯﻩ ﺑﻪ يكي ﺍﺯ ﻣﺸﮑﻼﺕ ﻋﻤﺪﻩ ﺩﺭ ﺟﻮﺍﻣﻊ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﻫﺪﻑ ﭘﮋﻭﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ بررسي مقايسه اثربخشي درمان پذيرش و تعهد و درمان فراشناختي بر راهبردهاي سازگار و ناسازگار تنظيم شناختي هيجان در بيماران مبتلا به اختلال مصرف مواد تحت درمان نگهدارنده متادون بود. روش: پژوهش حاضر، يك طرح نيمه آزمايشي از نوع پيش‌‌آزمون و پس‌آزمون همراه با آزمون پيگيري سه‌ماهه با گروه كنترل بود. نمونه شامل 60 نفر از بين بيماران دريافت كننده درمان نگهدارنده متادون بودكه طي 6 ماهه دوم سال 1398 به مراكز ترك اعتياد مشهد مراجعه كرده بودند. آزمودني ها به روش نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند و به ‌صورت گمارش تصادفي در دو گروه آزمايش (گروه‌درماني مبتني بر پذيرش و تعهد و گروه‌درماني فراشناخت) و يك گروه كنترل جايگزين شدند. از پرسشنامه تنظيم شناختي هيجاني گارنفسكي و همكاران (2007) براي گردآوري داده ها استفاده شد و داده‌هاي جمع‌آوري‌شده ﺑﻪ ﮐﻤﮏ نرم‌افزار Spss-24 ﺗﺤﻠﯿﻞ ﺷﺪ. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه هم درمان پذيرش و تعهد و هم درمان فراشناختي بر افزايش راهبردهاي تنظيم شناختي هيجان سازگار و كاهش راهبردهاي تنظيم شناختي هيجان ناسازگار مؤثر هستند. همچنين يافته هاي پژوهش نشان داد كه درمان پذيرش و تعهد در تغيير نمرات راهبردهاي تنظيم هيجان نسبت به درمان فراشناختي مؤثرتر عمل كرده است. به‌صورت كلي مي توان نتيجه گرفت كه ﺩﺭﻣﺎﻥ ﻣﺒﺘﻨﻲ ﺑﺮ ﭘﺬﻳﺮﺵ ﻭ ﺗﻌﻬﺪ ﺩﺭ تنظيم شناختي هيجان در بيماران مبتلا به اختلال مصرف مواد تحت درمان نگهدارنده متادون رويكرد درماني بهتري است.