نقش حساسيت به پاداش و بينش شناختي در بهبودي از اختلال دوقطبي نوع يك با نقش ميانجي حافظه‌‌ي‌‌كاري

هدف: هدف اين پژوهش بررسي نقش حساسيت به پاداش و بينش شناختي در بهبودي از اختلال دوقطبي نوع يك با نقش ميانجي حافظه‌‌ي ‌كاري است. روش: اين مطالعه‌ي مقطعي با روش نمونه‌گيري در دسترس روي 126 بيمار مبتلا به اختلال دوقطبي نوع يك در فاز شيدايي كه به مطب‌هاي روان‌پزشكي مراجعه كرده بودند، انجام شد. افراد نمونه 30 روز پس از پر كردن پرسشنامه‌ها و سنجش اوليه، موردسنجش مجدد شدت مانيا قرار گرفتند. داده‌ها با مدل معادلات ساختاري و با نرم‌افزار Smartpls-3 تحليل شدند. يافته‌ها: نتايج نشان مي‌دهند حساسيت به پاداش بر بهبودي از اختلال و حافظه‌‌ي ‌كاري تأثير معني‌دار و منفي دارد. همچنين حافظه‌‌ي ‌كاري بر بهبودي از اختلال تأثير معني‌دار و مثبت دارد. بينش شناختي بر حافظه‌‌ي ‌كاري و بهبود از اختلال تأثير معني‌دار ندارد.