اثر مايه‌زني بذر كينوا (.Chenopodium quinoa Willd) با كودهاي زيستي بر سرعت فتوسنتز، عملكرد و توان رقابتي با علف‌هاي هرز

به‌منظور بررسي اثر مايه‌زني بذر كينوا با كودهاي زيستي بر سرعت فتوسنتز، عملكرد و توان رقابتي با علف‌هاي هرز، آزمايشي به صورت كرت‌هاي خرد شده در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي با سه تكرار در سال 1399 در مزرعه تحقيقاتي دانشكده كشاورزي، دانشگاه شيراز اجرا شد. تيمارهاي آزمايش شامل علف‌هاي هرز در 3 سطح (حفظ علفهاي هرز در تمام فصل رشد، حذف علفهاي هرز در تمام فصل رشد و يك‌بار وجين علف‌هاي هرز در مرحله 8 برگي) و كودهاي زيستي در 5 سطح (هيوميك اسيد، بيوميك، سيوميك، مايع ارگانيك و شاهد (بدون مصرف كود زيستي)) به‌ترتيب به‌عنوان كرت اصلي و كرت فرعي بودند. نتايج نشان داد كه بالاترين ميزان سرعت فتوسنتز در سطوح تيمارهاي علف هرز مربوط به بذر مايه‌زني شده با كود زيستي سيوميك بود. بيشترين عملكرد دانه (259 گرم در متر‌مربع) و اجزاي عملكرد دانه كينوا (وزن هزار دانه، تعداد كل دانه‌ها در بوته و تعداد پانيكول در بوته) و شاخص برداشت (48/7  درصد) نيز در برهم كنش حذف علفهاي هرز و بذر مايه‌زني شده با كود سيوميك به‌دست آمد. تيمار مايه‌زني بذر با كودهاي زيستي، شاخص سطح برگ و وزن خشك كل علف‌هاي هرز و علف هرز غالب (گندم) را نسبت به تيمار بدون مصرف كود زيستي به‌طور معني‌داري كاهش داد. كاربرد كود زيستي سيوميك شاخص توانايي تحمل رقابت گياه زراعي را نسبت به تيمار حفظ علف هاي هرز 2/8 برابر و يكبار وجين علف هرز 94/1 درصد افزايش داد. بنابراين، يافته‌هاي ما پيشنهاد مي‌كند كه مايه‌زني بذر با كودهاي زيستي به ويژه تيمار سيوميك يك راهكار مؤثر است كه مي‌توان در جهت افزايش رشد، عملكرد و توانايي رقابت با علف هرز در كينوا استفاده كرد.