فرهنگ كار در ميان زنان روستايي (با مطالعه‌ي پنداشت زنان روستايي شمال شهرستان بويراحمد)

هدف اين مطالعه شناخت پنداشت زنان روستايي از فرهنگ كار و جمعيت آماري شامل تمامي زنان ساكن در روستاهاي كريك و تنگ سريز شهرستان بويراحمد مي باشد. روش و مباني نظري پديدار شناسي، روش نمونه گيري هدفمند و تعداد مصاحبه‌ها بر اساس منطق اشباع نظري به 41 مصاحبه ختم گرديد. بر اساس يافته‌ها، 5 مقوله اصلي پژوهش شامل بعد جسماني كار (به مفهوم سلامت جسمي براي زنان جوان و فرسودگي و پيري چهره زودرس و خاطره دشواري ساليان گذشته براي زنان سالخورده)، بعد اقتصادي كار(كار واقعي به معناي شغل درآمدزا)، بعد جنسيتي كار (حضور در عرصه فعاليت‌هاي درآمدزا به مفهوم كمك به همسر نه مشاركت در اقتصاد خانواده)، بعد روانشناختي كار (افزايش سازگاري، انگيزه، خودپنداره مثبت، اميد به زندگي و يادگيري)، و بعد اجتماعي كار(گسترش‌ شبكه ارتباطي و فعاليت‌هاي دسته‌جمعي، دسترسي به منابع حمايتي و تلقي‌شدن به عنوان يك منبع حمايتي) مي باشد. در هم ‌تنيدگي سبك‌هاي مختلف زندگي شهري، روستايي و عشايري در منطقه، شرايط فرهنگي و غني نبودن ميزان سرمايه‌هاي اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي زنان استان، به‌ويژه زنان ساكن روستاها كه جمعيت زيادي از زنان استان را به خود اختصاص داده و از اين نظر در وضعيت نامساعدتري به سر مي‌برند، پايين بودن سن ازدواج، موانع فرهنگي و اجتماعي جهت ادامه‌ي تحصيل دختران و زنان روستايي و نبودن امكانات كافي جهت آموزش و ادامه‌ي تحصيل در مقاطع بالاتر از ابتدايي، به همراه افزايش ميزان مهاجرت مردان روستايي و در نتيجه افزايش ميزان مسؤوليت اين زنان، از جمله دلايلي است كه ضرورت و اهميت چنين بررسي و پژوهشي را دو چندان مي‌كند بديهي است بررسي فرهنگ كار زنان روستايي شهرستان بويراحمد و مطالعه‌ي پنداشت آنان از چنين وضعيتي ارتباط مستقيمي با بررسي وضعيت زندگي آنان خواهد داشت.