نقش سيستم دوپامينرژيك بر اخذ غذاي ناشي از آگونيست گيرنده هاي يونوتروپيك و متابوتروپيك گلوتامات در جوجه اي نوزاد

زمينه و هدف: رفتار تغذيه‌ اي از طريق مسيرهاي پيچيده بواسطه سيگنال هاي مركزي و محيطي تنظيم مي شود. اين مطالعه به منظور بررسي تداخل عمل بين سيستم هاي گلوتاماترژيك و دوپامينرژيك در جوجه‌ ها انجام شد. روش‌ ها: در اين تحقيق 264 قطعه جوجه يك روزه راس 308 استفاده شد. جوجه‌ ها در هر آزمايش در چهار گروه شامل يك گروه كنترل و 3 گروه تيمار دسته‌ بندي شدند (11جوجه در هر گروه). در آزمايش اول، تزريق داخل بطني مغزي سرم فيزيولوژي،6- هيدروكسي دوپامين (OHDA -6، نوروتوكسين، 2.5 نانومول)، كاينيك اسيد (آگونيست گيرنده يونوتروپيك، 300 نانومول) و تزريق توام 6- هيدروكسي دوپامين و كاينيك اسيد انجام شد. آزمايش دوم و سوم مشابه آزمايش اول بود اما تزريق SCH23390 (آنتاگونيست گيرنده D1، 5 نانومول) و AMI-193 (آنتاگونيست گيرنده D2، 5 نانومول) بجاي 6-هيدروكسي دوپامين انجام شد. در آزمايش چهارم، سرم فيزيولوژي، 6-هيدروكسي دوپامين (2.5 نانومول)،trans-(±)-ACPD  منوهيدرات (آگونيست گيرنده متابوتروپيك، 300 نانومول) و تزريق توامtrans-(±)-ACPD  منوهيدرات و كاينيك اسيد انجام شد. آزمايش پنجم و ششم مشابه آزمايش چهارم بود اما تزريق SCH23390 و AMI-193 بجاي 6- هيدروكسي دوپامين انجام شد. سپس مقدار غذاي تجمعي در زمان هاي 30، 60 و 120 دقيقه بعد از تزريق اندازه گيري شد. يافته ها: كاينيك اسيد موجب كاهش معني دار مصرف غذا شد (P≤ 0.05). 6- هيدروكسي دوپامين و SCH23390 موجب كاهش اثرات هيپوفاژي ناشي از كاينيك اسيد و trans-(±)-ACPD منوهيدرات شد (P≤ 0.05). نتيجه‌ گيري: اثر متقابل سيستم هاي دوپامينرژيك و گلوتاماترژيك بر اخذ غذا در جوجه‌ ها از طريق گيرنده هاي يونوتروپيك و متابوتروپيك گلوتامات و گيرنده هاي D1 دوپاميني ميانجي گري مي شود.