تأثير انواع فعاليت ورزشي بر آديپوكاين حساس به انسولين اپلين در ديابت نوع 2

زمينه و هدف: آديپوكاين اپلين در متابوليسم انرژي و پاتوژنز ديابت نقش دارد. اپلين مي تواند فعاليت ضد ديابت نوع 2 داشته باشد و به عنوان عاملي حساس به انسولين در كاهش مقاومت به انسولين مؤثر باشد. همچنين، مرور تأثير انواع فعاليت ورزشي بر اپلين مي تواند به بسياري از پرسش ها در زمينه اپلين ناشي از فعاليت ورزشي پاسخ دهد، و نقش درماني فعاليت ورزشي را بر اپلين و بيماري ديابت مشخص كند. بنابراين، در مقاله مروري حاضر، تأثير فعاليت ورزشي مزمن و حاد بر اپلين در ديابت نوع 2، و مكانيسم هاي تأثير فعاليت ورزشي بر اپلين و حساسيت به انسولين ارائه شده است. يافته ها: مطالعات كمي به ارزيابي تأثير فعاليت ورزشي حاد بر اپلين در ديابت نوع 2 پرداخته‌ اند، و اكثر مطالعات در زمينه تأثير فعاليت ورزشي مزمن آن هم از نوع هوازي بوده كه نتايج متناقضي (افزايش و كاهش اپلين) گزارش شده است. همچنين، به نظر مي‌ رسد فعاليت ورزشي، مستقل از تغييرات وزن بدن با بهبود حساسيت به انسولين مي‌تواند بر اپلين بافت چربي و گردش خون تأثير داشته باشد و بنابراين مقاومت به انسولين را در ديابت نوع 2 كاهش دهد. لذا، اپلين و فعاليت ورزشي به عنوان عوامل حساس به انسولين مي توانند با مكانيسم‌هاي مشابهي باعث افزايش متابوليسم انرژي و بهبود حساسيت به انسولين شوند. نتيجه‌ گيري: اپلين ناشي از فعاليت ورزشي مي‌ تواند راه كار و هدف درماني اميدواركننده‌ اي براي ديابت نوع 2 باشد. با وجود اين، به مطالعات بيشتري نياز است تا چگونگي تأثير انواع فعاليت ورزشي بر اپلين و نيز ارتباط دقيق اپلين ناشي از فعاليت ورزشي با پاتوژنز ديابت نوع 2 و مكانيسم هاي مربوطه مشخص شود.