پيوند سلول‌هاي بنيادي جنيني موش سوري استرس اكسيداتيو و التهاب را در مدل حيواني سكته مغزي كاهش مي دهد

زمينه و هدف: سكته مغزي دومين عامل مرگ و مير و ناتواني جسمي در جهان مي‌ باشد. سلول درماني به دليل توانايي در ترميم و جايگزيني نورون‌هاي آسيب ديده مي تواند به عنوان گزينه مناسبي در نظر گرفته شود. سلول‌هاي بنيادي جنيني موش (mESCs) به دليل آزادسازي فاكتورهاي رشد و نروتروفيك به عنوان كانديد  بالقوه براي تحقيق حاضر در نظر گرفته شد. روش‌ها :موش‌ها به سه گروه اصلي شاهد، كنترل و گيرنده پيوند سلول‌هاي بنيادي جنيني موش (mESCs) تقسيم بندي شدند. درگروه mESCs، القاي ايسكمي مغزي به روش انسداد شريان مغزي مياني (MCAO) ، چهار روز پس از تزريق نيم ميليون سلول به استرياتوم مغز موش به روش جراحي استريوتاكسي صورت گرفت. موش‌ها به زيرگروه‌هايي جهت بررسي نواقص نورولوژيك، حجم انفاركتوس، ميزان استحكام سد خوني-مغزي، ادم، بررسي فعاليت آنزيم سوپر اكسيد دسموتاز (SOD) و بيان ژن‌هاي گيرنده يونوتروپيك گلوتامات GRIN1 و نيتريك اكسيد سنتاز NOS1 تقسيم بندي شدند. يافته‌ها: در گروه mESCs، كاهش معناداري در نواقص نورولوژيك، حجم انفاركتوس، آسيب سد خوني-مغزي و ادم نسبت به گروه كنترل مشاهده گرديد. همچنين بيان ژن‌هايGRIN1 و NOS1 كاهش معناداري را در گروه mESCs نسبت به گروه كنترل نشان داد. همچنين افزايش معنادار بيان آنزيم SOD در گروه mESCs نسبت به گروه كنترل مشاهده گرديد. نتيجه گيري :نتايج مطالعه حاضر نشان داده است كه پيوندmESCs  موجب كاهش آسيب‌هاي ايسكمي گرديد كه احتمالا بخشي از اين اثربه‌ واسطه كاهش بيان ژن‌هاي مرتبط با التهاب و تحريك پذيري نوروني و افزايش آنزيم آنتي اكسيداني است.