تغييرات اقليمي و پيامدهاي آن بر امنيت ملي ايران

سياره زمين اثرات فزاينده تغييرات اقليمي و افزايش در فراواني و بزرگي رخدادهاي شديد جوي را تجربه مي كند. تبعات تغيير اقليم مانند گرماي شديد، كم آبي، خشكسالي، سيل، بيابان زايي، فرونشست زمين و ريزگردها در ايران نيز با شتاب در حال آشكار شدن است. پژوهش حاضر با بهره گيري از تعريف موسع از امنيت بدنبال پاسخ به اين پرسش است كه آيا پيامدهاي تغيير اقليم تهديدي براي موجوديت و امنيت ملي ايران مي باشد؟ فرضيه مقاله اينگونه تدوين يافته كه تغيير اقليم يك ابر بحران و تهديد امنيتي بلاواسطه بوده كه مي تواند كشور را از درون با تنش هاي اجتماعي، آوارگي جمعيت، فقر و بي‌ثباتي اقتصادي، نارضايتي از حكومت و كاهش مشروعيت آن مواجه سازد. در بيرون نيز مي تواند مبناي اتحادها و ائتلاف ها و درگيري ميان ايران و همسايگانش بر سر حوضه هاي آبريز مشترك باشد. يافته هاي پژوهش گوياي آن است كه دولت ايران بايد استراتژي «بي تصميمي» را كنار گذاشته و در حوزه سياست «عليا» يا سخت با پيامدهاي فراگير و غيرقابل پيش بيني تغيير اقليم كه مي تواند در جايگاه دوم بعد از يك جنگ اتمي قرار گيرد، مقابله نمايد. چارچوب نظري پژوهش نظريه امنيتي كپنهاگ و روش پژوهش توصيفي- تحليلي مي باشد.