مدل راهبردي سياست هاي ايالات متحده در قبال جمهوري اسلامي ايران با تاكيد بر سه گفتمان كلان امنيتي(دوران رياست جمهوري جو بايدن)

سياست‌هاي تقابلي ايالات متحده در قبال ايران داراي داراي قبض و بسط‌هاي متعددي از سياست‌هاي تخريب وجه بين‌المللي تا رويكردهاي مبتني بر تهديد و ترور بوده است. در اين ميان، به موازات روي كارآمدن دموكرات‌ها يا جمهوري‌خواهان، سياست‌هاي تقابل با ايران نيز دچار نوساناتي بعضا عميقي گرديده است. به عبارتي اگر سياست‌هاي جمهوري‌خواهان تندرويي همچون ترامپ مبتني بر بيشينه سازي چالش‌ها با جمهوري اسلامي بوده، بررسي چنين سياست‌ها و استراتژي‌هايي از سوي دموكرات‌هايي همچون جو بايدن با تمسك به راهبردهاي ديگري صورت پذيرفته است. به همين سبب، مقاله كنوني جستاري است در ارائه پاسخي مستدل و متقن به اين سوال كه مهمترين راهبردهاي تقابل ايالات متحده عليه ايران (با تاكيد بر دوره جو بايدن) مبتني بر چه مواردي است؟ فرضيه نويسندگان يا دال مركزي مقاله كنوني تاكيد بر اين مسئله دارد كه سياست‌هاي كلان ايالات متحده در اين دوره شامل توقف و مهار با ايجاد تأخير در توسعه بومي دانش هسته‌اي صلح‌آميز ايران، بي‌ثبات‌سازي امنيت داخلي و نظم عمومي و اخلال در سياست‌هاي منطقه‌اي ايران دارد. يافته‌هاي مقاله نيز با بهره گيري از چارچوب هژموني رئاليستي، روش توصيفي تحليلي و بهره گيري از منابع مكتوب و مجازي نشان دهنده وادارسازي ايران به همسوسازي رفتار خود با سياست‌هاي امريكا و افزودن هزينه ايران براي دفاع از اولويت‌هاي منافع ملي خود در ساختار امنيتي- دفاعي خاورميانه مي‌باشد كه در قالب يك مدل راهبردي تدوين مي‌گردد. در نهايت نيز نويسندگان به ارائه راهكارهاي مناسب از سوي ايران مبادرت خواهند نمود.