تاثير فلاوباكتريوم، ورمي‌كمپوست و هيوميك‌اسيد بر فتوسنتز جاري، انتقال ماده خشك و سهم آن‌ها در عملكرد دانه تريتيكاله (Triticosecale Wittma L.) تحت شرايط تنش شوري

آزمايش به صورت فاكتوريل در قالب طرح پايه بلوك هاي كامل تصادفي در سه تكرار در گلخانه تحقيقاتي دانشكده كشاورزي و منابع طبيعي دانشگاه محقق اردبيلي در سال 1398 بر روي گياه Triticosecale Wittma L.  اجرا شد. فاكتورهاي مورد بررسي شامل سطوح شوري (عدم اعمال شوري به عنوان شاهد، شوري 50 و 100 ميلي مولار با NaCl) و كاربرد كودهاي زيستي (عدم كاربرد كودهاي زيستي به عنوان شاهد، كاربرد ورمي كمپوست، فلاوباكتريوم، كاربرد توام ورمي كمپوست و فلاوباكتريوم) و محلول پاشي هيوميك اسيد (محلول پاشي با آب به عنوان شاهد و محلول پاشي دو گرم درليتر هيوميك اسيد) بود. نتايج نشان داد بيش ترين شاخص سطح برگ، وزن و حجم ريشه، پروتئين برگ در كاربرد توام ورمي كمپوست، فلاوباكتريوم و محلول پاشي هيوميك اسيد تحت شرايط عدم اعمال شوري مشاهده شد. همچنين، كاربرد توام ورمي كمپوست، فلاوباكتريوم و محلول پاشي هيوميك اسيد تحت شرايط عدم اعمال شوري درصد انتقال ماده خشك از ساقه و اندام هوايي و سهم اين فرآيند در عملكرد دانه را به ترتيب 31.97، 40.8 و 138.84 درصد كاهش داد ولي عملكرد دانه، فتوسنتز جاري، سهم فتوسنتز جاري در عملكرد دانه را به ترتيب 69.56، 151.44 و 48.3 درصد نسبت به عدم كاربرد كودهاي زيستي و هيوميك اسيد تحت شرايط شوري 100 ميلي مولار خاك افزايش داد. بر اساس نتايج اين بررسي، به نظر مي رسد كاربرد كودهاي زيستي و هيوميك اسيد مي تواند با بهبود شاخص سطح برگ، وزن و حجم ريشه موجب افزايش فتوسنتز جاري و سهم اين فرآيند در عملكرد دانه تريتيكاله در شرايط شوري خاك شود.