تأثير باكتري محرك رشد بر عملكرد و برخي خصوصيات بيوشيميايي گياه سياه‌دانه (Nigella sativa L.) در شرايط تنش خشكي

يكي از راهكارهاي مقابله با تنش خشكي استفاده از باكتري محرك رشد مي باشد. بر اين اساس تحقيقي به منظور بررسي تأثير باكتري محرك رشد آزوسپيريليوم در شرايط تنش خشكي بر عملكرد و خصوصيات بيوشيمايي گياه سياه دانه در سال زراعي 99-1398 در روستاي سروك از توابع ياسوج در استان كهگيلويه و بويراحمد انجام گرفت. آزمايش به صورت اسپليت پلات فاكتوريل در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي با سه تكرار در مزرعه اجرا شد. آبياري به عنوان فاكتور اصلي در سه سطح (آبياري پس از مصرف 30 درصد رطوبت خاك (شاهد)، آبياري پس از مصرف 60 درصد رطوبت خاك و آبياري پس از مصرف 90 درصد رطوبت خاك) و عامل فرعي كاربرد باكتري محرك رشد آزوسپيريليوم در دو سطح (تلقيح و عدم تلقيح بذر با باكتري) بود. نتايج به دست آمده نشان داد كه تلقيح باكتري محرك رشد موجب بالا رفتن صفات عملكرد دانه و كربوهيدرات در شرايط تنش متوسط شد، در شرايط تنش شديد نيز صفات كاروتنوئيد و مالون دي آلدئيد تغييرات معني داري داشتند. از طرفي صفات كلروفيل a، كلروفيل b، كلروفيل كل و كاروتنوئيد در هر دو حالت تنش متوسط و شديد تغييرات معني داري داشتند. بيشترين غلظت كلروفيل كل و كاروتنوئيد در تيمار آبياري پس از مصرف 30 درصد رطوبت خاك و تلقيح با باكتري مشاهده گرديد. بالاترين عملكرد دانه نيز با 1072 كيلوگرم در هكتار در تيمار آبياري پس از مصرف 30 درصد رطوبت خاك و كاربرد باكتري مشاهده گرديد. پيشنهاد مي شود كه ميزان رشد گياه در مراحل مختلف رشد و نمو اندازه گيري شود تا تأثير تنش در هر دوره مشخص گردد و تفسير مناسبي از تأثير تنش بر روي گياه بدست آيد.