ماليات بر حق واگذاري محل و ابعاد حقوقي آن

ماليات بر حق واگذاري محل ازجمله مباحث حقوق مالياتي است كه مداقۀ كمتري پيرامون ابعاد حقوقي آن انجام پذيرفته است. تعريف قانوني موجود از «حق واگذاري محل و مصاديق آن» با دو اشكالِ «ابهام» و «نقص» مواجه است و در اين نوشتار تلاش شده تعريفي جامع از اين موارد ارائه شود. همچنين با تتبع در منابع حقوق مالياتي، شروط چهار‌گانه‌اي جهت «تحقق انتقال حق واگذاري» استخراج شده است كه احراز آن‌ها جهت شمول اين نوع ماليات، ضروري است. در مورد «روش انتقال حق واگذاري» نيز اين امر منحصر به انتقال از طريق اسناد رسمي نيست و با اسناد عادي نيز انتقال، تحقق مي‌يابد. همچنين جهت تشخيص «زمان تعلق ماليات» مي‌بايست «توافق طرفين جهت انتقال حق» را ملاك دانست و در «تشخيص درآمد مشمول ماليات» نيز عموماً «قيمت عرفي حق واگذاري محل» ملاك كار مأموران مالياتي قرار گيرد؛ روشي كه نه‌تنها عامل بي‌انضباطي مالي است، بلكه مي‌تواند جرم‌خيز و فسادزا باشد، لذا راه‌حل‌هاي جايگزيني در اين مورد پيشنهاد شده است. روش پژوهش از نوع توصيفي ـ تحليلي است و جديدترين «مقررات مالياتي» به‌علاوه آراي صادره از شوراي عالي مالياتي، هيئت عمومي، هيئت‌هاي تخصصي و شعب ديوان عدالت اداري مورد توجه اين پژوهش بوده است.