بررسي عوامل مؤثر بر انسجام اجتماعي شهر انديمشك (مطالعه موردي؛ شهروندان انديمشك در سال 1398-1399)

هدف اصلي تحقيق حاضر تبيين جامعه شناختي انسجام اجتماعي در بين شهروندان انديمشك با روش پيمايش نوع توصيفي و تبييني است. جامعه آماري تحقيق شامل كليه شهروندان مرد و زن بين سن 15 تا 65 شهر انديمشك هستند. با توجه به جمعيت ساكن در شهر انديمشك (135000 هزار نفر) محاسبه فرمول كوكران با تعداد 384 نفر با روش نمونه‌گيري خوشه‌اي چند مرحله اي و تصادفي ساده صورت گرفت. ابزار گردآوري اطلاعات، پرسشنامه محقق ساخته است كه ابعاد مختلف (انسجام اجتماعي، قوم گرايي، طبقات اجتماعي، اجتماعات مذهبي، رخدادهاي سياسي و رسانه هاي اجتماعي و فضاي مجازي) را مورد سنجش قرار داده است.از ضريب آلفاي كرونباخ (برابر با 0.798) نيز براي محاسبه سازگاري دروني گويه‌هاي مربوط به هر شاخص و به عبارتي پايايي پرسشنامه استفاده شد. يافته هاي تحقيق نشان داد كه از ديدگاه شهروندان، قوم گرايي، توانايي تبيين 43.2%، مراسم مذهبي، توانايي تبيين 38.3%، رسانه هاي اجتماعي و فضاي مجازي، توانايي تبيين 21.7% و رخدادهاي سياسي توانايي تبيين 22.6%، طبقات اجتماعي توانايي تبيين 0.722 از تغييرات انسجام اجتماعي را داشت.