بررسي حضور آلودگي ميكروپلاستيك در تصفيه‌خانۀ منطقه‌ 22 شهر تهران

تصفيه‌خانه‌هاي فاضلاب منبع مهم انتشار ميكروپلاستيك‌ها به شمار مي‌روند. بخش بزرگي از ميكروپلاستيك‌ها را در تصفيه‌خانه‌هاي فاضلاب مي‌توان حذف كرد، ولي اين تصفيه‌خانه‌ها همچنان حاوي مقادير زيادي از ميكروپلاستيك‌ها هستند كه در نهايت به محيط زيست آزاد مي‌شوند. تاكنون پژوهشي در زمينۀ تأثير تصفيه‌خانه‌هاي فاضلاب در انتشار آلودگي ميكروپلاستيك در تهران وجود ندارد. هدف اين تحقيق، بررسي ميزان انتشار ذرات ميكروپلاستيك از تصفيه‌خانۀ فاضلاب در منطقۀ 22 شهر تهران است. به اين منظور نمونه‌برداري از ورودي و خروجي تصفيه‌خانۀ فاضلاب اين منطقه با استفاده از روش volume reduction توسط الك‌هايي با سه اندازۀ 300، 105 و 25 ميكرومتر انجام گرفت و ذرات در ماتريكس آب پس از تيمارهاي لازم و جداسازي ذرات توسط نمك يديد سديم در زير ميكروسكوپ نوري بررسي شدند. يافته‌ها نشان مي‌دهد كه فرايند تصفيه داراي تأثير چشمگيري بر حذف ذرات ميكروپلاستيك است. پس از تصفيه به‌طور متوسط 2/15 ذره ميكروپلاستيك در هر ليتر آب فاضلاب يافت شد. ذرات بزرگ‌تر به‌طور مؤثرتري حذف شدند (ذرات بزرگ‌تر از 300 ميكرومتر و بين 300‌-‌105 ميكرومتر) و ذرات كوچك‌تر (105-25 ميكرومتر) فراواني بيشتري پيدا مي‌كنند. در ميان ذرات شناسايي‌شده فيبرها داراي بيشترين فراواني بودند و فرگمنت‌ها در جايگاه دوم قرار داشتند. نتايج نشان مي‌دهد كه تصفيه‌خانه‌هاي فاضلاب مي‌توانند منبع انتشار آلودگي ميكروپلاستيك در محيط زيست شهري باشند.