اقليم ديرينۀ سازند بغمشاه، شمال ‌شرق طبس، ايران مركزي، بر مبناي پالينومورف‌هاي خشكي

نهشته‌هاي سازند بغمشاه (ژوراسيك مياني) در برش چينه‌شناسي سنج، شمال ‌شرق طبس، ايران مركزي، در بر گيرندۀ مجموعۀ پالينومورف‌هاي متنوع با حفظ‌شدگي نسبتاً خوب، شامل اسپور و پولن گياهان خشكي، جلبك‌هاي ميكروسكوپي، اكريتارك، تاسمانيت، اسپور قارچ، آستر داخلي فرامينيفرا و سيست داينوفلاژله است. درصد فراواني گياهان والد ميوسپورها منتسب به سرخس‌هاي واقعي (11%)، ليكوفيتا (1%) و گروه‌هايي از بازدانگان از قبيل مخروطيان (80%)، سيكادوفيتا (3%) و پتريدواسپرموفيتا (5%) است. از ميان ميوسپورها، حداكثر فراواني مربوط به Classopollis از خانوادۀ چيرولپيدياسه‌آ، از مخروطيان است. فراواني Classopollis ممكن است معرف فراواني گياه چيرولپيدياسه‌آ در تركيب پوشش گياهي اطراف محيط رسوبي، فراواني پولن‌هاي توليدشده و يا نزديكي زيستگاه گياهان والد به محيط رسوب‌گذاري ‌باشد. مطالعات پيشين دربارۀ محيط‌زيست خانوادۀ چيرولپيدياسه‌آ، حكايت از غلبۀ آب و هواي گرم و خشك دارد. فراواني جلبك‌هاي Botryococcus به‌صورت مجزا يا چسبيده به Classopollis نيز مؤيد اين نوع آب و هوا است. اندازۀ غالب ميوسپورهاي موجود در برش چينه‌شناسي سنج، (35-25 ميكرون)، از حمل و نقل آنها توسط باد، از مناطق مرتفع به نواحي پست حكايت دارد. براساس مدل گروه‌هاي اسپورومورفي، ميوسپورهاي شاخص از هر شش گروه اسپورومورفي در نهشته‌هاي مطالعه‌شده وجود دارند. مطالعۀ اقليم ديرينه به‌واسطۀ الگوي فراواني نسبي عناصر شاخص محيط‌هاي خشك به مرطوب (drier/wetter) و محيط‌هاي گرم به سرد (warmer/cooler)  نيز تأييدي ديگر بر غلبۀ شرايط اقليمي گرم و خشك در زمان تشكيل رسوبات در برش مطالعه‌شده است.