رسوب‌شناسي، رخساره‎‍ها و مدل رسوبي مخروط‌افكنۀ قزوين

مخروط‌‌‎‍افكنۀ قزوين، بزرگ‌ترين مخروط‎‍افكنۀ حاشيۀ شمالي دشت قزوين است. هدف از اين پژوهش، توصيف و تفسير دقيق منشأ رسوبات، رخساره‌ها و مدل مخروط‌افكنه با استفاده از 26 نمونۀ رسوبي در قالب 11 برش و 2 نمونۀ سطحي است. نتايج دانه‎‍سنجي رخساره‎‍ها نشان مي‎‍دهد اندازۀ رسوبات مخروط‎‍افكنۀ قزوين، تغييرات وسيعي را از گراول تا رس نشان مي‎‍دهد و بافت رسوبات آن عمدتاً گراول، گراول ماسه‎‍اي و ماسۀ گراولي با جورشدگي ضعيف و كج‌شدگي مثبت است. جنس غالب رسوبات مخروط‌افكنه، خرده‌سنگ‌هاي آذرين و آهكي است. درمجموع هشت رخسارۀ رسوبي در دو گروه رسوبات دانه‌درشت شامل Gmp، Gcp، Gcp-Gmp/Sm، Gmg، Glns، Spl و Sm و رخسارۀ كالكريتي (P) شناسايي شد. نتايج حاصل از بررسي رخساره‌ها نشان مي‌دهد اين مخروط‌افكنه را با توجه به برتري رخساره‌هاي رودخانه‌اي و وجودنداشتن توالي ريتميك رخساره‌هاي گراول زمينه تا دانه‌پشتيبان و گراول زمينه‌پشتيبان قرمزرنگ، مي‌توان مخروط‎‍افكنۀ ناشي از فرايندهاي رودخانه‎‍اي در نظر گرفت.