ارزيابي اثر تغييراقليم بر متغيرهاي اقليمي با استفاده از مدل LARS-WG6 (مطالعه‌ شهر بندرعباس)

يكي از چالش‌هاي قرن 21، تغييراقليم است. تغييراقليم مي‌تواند بر متغيرهاي اقليمي تاثير بگذارد كه اين بر آب ‌و ‌‌هواي سياره تاثير زيادي خواهد داشت. دما و بارش از عناصر اصلي شكل گيري اقليم مي‌باشند، كه تغييرات آن، ساختار آب و ‌هوايي هر محل را دگرگون مي‌سازد. بنابراين در اين تحقيق، تأثير تغييراقليم بر دما و بارش بندر عباس با استفاده از مدل‌هاي گردش عمومي و مدل ريزمقياس‌نمائي LARS-WG6 تحت سناريوهاي RCP8.5 و RCP4.5 در دوره‌ 2040-2020 بررسي شده و متغيرهاي اقليمي عنوان شده مقايسه و همبستگي مقادير با استفاده از آزمون T استيودنت مورد آزمون قرار گرفت. نتايج نشان داد كه دماي حداكثر و حداقل ماهانه به‌جز موارد محدود در هر چهار‌مدل و دو‌سناريو افزايش خواهند ‌داشت. بالاترين ميزان افزايش دماي‌ حداقل و حداكثر به ترتيب در ماه ژوئن، مدل HadGEM2-ES، سناريوي RCP4.5 (3/65 درجه سانتي گراد) و ژانويه مدل HadGEM2-ES، سناريوي RCP4.5 (2/48 درجه سانتي‌گراد) اتفاق‌ افتاده ‌است. اين افزايش در ميانگين سالانه و فصلي تكرار شده و به‌طور متوسط دماي‌حداقل و حداكثر سالانه به‌ترتيب 1 و 0/86 درجه سانتي‌گراد افزايش خواهند داشت. همچنين مدل ها به‌طوركلي افزايش بارش را در اكثر موارد پيش بيني كردند. بيشترين افزايش را مدل GFDL-CM3 سناريوي RCP4.5 (25/82درصد) در ماه مارس پيش بيني كرده ‌است. پيش بيني‌ها افزايش بارش سالانه و فصلي را نيز نشان دادند كه ميزان افزايش بارش در سناريوي RCP4.5 بيشتر از سناريوي RCP8.5  بوده ‌است. به‌طور كلي نتايج نشان داد كه در سطح اطمينان 95 درصد تفاوت معني‌داري بين داده‌هاي واقعي و داده‌هاي حاصل از مدل در مواردي وجود دارد. درنتيجه بندرعباس در آينده، افزايش بارش و دما را تجربه خواهد‌كرد كه اين مي‌تواند خطر وقوع حوادثي طبيعي مانند سيل و تنش‌هاي گرمايي را در منطقه افزايش دهد. مديريت اين شرايط، ضروري بوده و نتايج مطالعه حاضر مي‌تواند جهت اتخاذ راهكارهايي براي مشكلات مفيد واقع شود.