نقش فسيل‎‍ها در مطالعات ريز‎‍رخساره ها و تشخيص مرزهاي سكانسي سازند قم: يك مطالعۀ موردي در برش قصر ‎‍بهرام، شمال غرب سياه‎‍كوه، جنوب گرمسار

چينه‎‍نگاري سكانسي ابزاري است كه مي‎‍تواند تطابق نهشته‎‍ها را با دقت چشمگيري امكان‎‍پذير كند. هرچه داده‎‍ها بيشتر باشند، نتايج نيز دقيق‎‍تر خواهند بود. هدف تحقيق، اين است كه جايگاه فسيل‎‍ها را در تشخيص بسته‎‍هاي رسوبي و مرز‎‍هاي سكانسي را به‌همراه ويژگي‎‍هاي ريز‎‍رخساره‎‍اي بررسي كند. به اين منظور نهشته‎‍هاي سازند قم در برش قصر‎‍ بهرام در جنوب گرمسار مطالعه شد. نهشته‎‍هاي قم كه عمدتاً از سنگ‌آهك رسي، سنگ‌آهك و مارن تشكيل شده است، با ناپيوستگي هم‎‍شيب بر سازند قرمز زيرين و در زير سازند قرمز بالايي قرار گرفته است. براساس مطالعات فسيل‎‍شناسي، سن پيشنهادي اكيتانين پسين - بورديگالين (ميوسن پيشين) است. مطالعات ريز‎‍رخساره‎‍اي نمونه‎‍ها، حاكي از تنوع آنها و متعلق به محيط لاگون، سد كربناته و درياي باز است. حضور چشمگير ريزرخسارۀ جلبك قرمز و ديگر آلوكم‎‍هاي ريف‎‍ساز و همچنين وجود توالي نابرجا و توربيدايتي، احتمالاً بيانگر تشكيل‌شدن اين نهشته‎‍ها در يك سكوي كربناته از نوع شلف است. براساس مطالعات صحرايي زمين‎‍شناسي و آزمايشگاهي، نهشته‎‍هاي سازند قم شامل 4 سكانس رسوبي ردۀ سوم است كه حضور و فراواني فسيل‎‍هايي نظير فرامينيفرا، جلبك‎‍ها، بريوزوئر‎‍ها و مرجان‎‍ها در تشخيص بسته‎‍هاي رسوبي و مرز آنها مفيد واقع شد.