عوامل مؤثر بر پذيرش فناوري‌هاي كارآمد آبي در سازگاري با تغييراقليم و كاهش هدر رفت آب شهري

با توجه به پيامدهاي تغيير اقليم، برنامه ريزان شهري در پي ارائه راهبردها و راه حل هايي براي مقابله با آثار تغيير اقليم در كلان‌شهرها مي باشند. در اين ميان مديريت مصرف آب، مؤلفه اي از مديريت تقاضا م ي باشد كه ناظر بر مسائل كاهش تلفات و مصارف غيرضروري آب است. در اين راهبردها، تلاش بر اين است كه با استفاده از تجهيزات كاهنده‌ مصرف، افزايش آگاهي مصرف كنندگان و بكارگيري ابزارهاي قانوني و اقتصادي، آب را  از يك كالاي مصرفي به يك كالاي ارزشي تبديل و با بهبود راندمان مصرف آب، از هدر رفت و نابودي اين منابع، جلوگيري نمود. بنابراين، شناسايي مؤلفه هاي اثرگذار بر اجراي كاراترين راهبردهاي كنترل و كاهش اتلاف آب، به‌عنوان راهنمايي براي برنامه ريزان و سياست‌گذاران در انتخاب ابزارهاي مديريت تقاضا و كاهش هدررفت آب، حائز اهميت است. بر اين اساس، در پژوهش حاضر با استفاده از روش پيمايشي و در قالب دو الگوي مجزاي لاجيت، به ارزيابي عوامل مؤثر بر پذيرش فناوري هاي نوين در كاهش هدر رفت آن در داخل و فضاي خارجي خانه توسط كاربران خانگي شهر تهران به‌عنوان يكي از مهمترين ابزارهاي غير اقتصادي، پرداخته شده است. جمع‌آوري داده هاي تحقيق از دو روش تكميل پرسشنامه (حجم نمونه 256 نفر) و مصاحبه‌ حضوري صورت گرفت. نتايج نشان داد مؤثرترين عوامل تمايل به پذيرش استفاده از تجهيزات كاهنده‌ آب در داخل منازل به‌ترتيب به شاخص نگرش در مورد فناوري هاي كارآمد آبي و تحصيلات با كشش هاي وزني5/54 و 4/17 اختصاص دارد. علاوه بر آن، افزايش شاخص نگراني محيط زيستي و تحصيلات به‌ترتيب منجر به افزايش 8/14 و 4/66 درصدي تمايل به سرمايه گذاري در فناوري كارآمد آبي در خارج از ساختمان م ي شود. بر اساس نتايج مهمترين دلايل حفاظت و جلوگيري از هدر رفت آب در بخش خانگي به‌ترتيب به ترس از كم آبي و نياز انسان به آن، ملاحظات محيط زيستي، تأثير دوستان و خانواده و ملاحظات مالي اختصاص دارد. همچنين استفاده درست از آب در ساختمان، عدم آگاهي نسبت به كارايي تجهيزات و هزينه، به‌ترتيب رتبه اول تا سوم مهمترين دلايل عدم استفاده از تجهيزات با كارآمد آبي است.