بررسي و تحليل پويايي كاربري اراضي و تأثير آن بر جزاير حرارتي شهري (مطالعه‌ موردي: شهر مشهد)

هدف از اين مطالعه بررسي و تحليل پويايي كاربري اراضي و تأثير آن بر جزاير حرارتي سطح شهر بوده است. اين پژوهش براي شهر مشهد و نواري به عرض 10 كيلومتر در اطراف آن به‌كمك تصاوير ماهواره لندست در بازه‌ زماني 1988 تا 2018 انجام شد. فرآيند بكار رفته شامل طبقه‌بندي نظارت شده تصاوير، بررسي تغييرات كاربري ها در بازه‌ زماني ياد شده و بررسي تغييرات دماي سطح زمين (LST) و تراكم پوشش گياهي (NDVI) در كاربري ها و رابطه‌ آن‌ها با كاربري‌هاي سطح زمين بود. نتايج نشان داد كه تا سال 2018، مساحت كاربري كشاورزي باغ به ميزان 9/38 درصد كاهش، مساحت مناطق ساخته شده شهري و مناطق مسكوني 12/19 درصد افزايش، فضاي سبز شهري 2/11 درصد افزايش و ساير مناطق 4/93 درصد افزايش يافته است. كاهش سطح مناطق كشاورزي باغ به‌دليل تبديل آن‌ها به مناطق ساخته شده شهري و مناطق مسكوني بوده است. همچنين مشخص شد كه تغييرات كاربري اراضي انسان ساخت منجر به تغيير دماي سطح زمين (Land Surface Temperature) شده است. افزايش دماي سطح و كاهش تفاوت بين ميانگين دماي مناطق درون‌شهري و مناطق اطراف شهر مشاهده شد كه نشان‌دهنده‌ گسترش پديده‌ جزيره‌ گرمايي شهري در شهر مشهد است. نتايج اين تحقيق نشان داد كه استفاده از داده هاي ماهواره اي چندزمانه و تركيب روش هاي معمول بررسي جزاير حرارتي (بررسي تغييرات توزيع زماني مكاني جزاير حرارتي شهري نسبت به تغييرات گسترش شهري، رابطه‌ جزاير حرارتي با پوشش گياهي و كاربري و پوشش اراضي) مي تواند ديدي همه جانبه از نحوه شكل گيري و گسترش جزاير حرارتي شهري به دست دهد.