ارزيابي مديريت پايدار حمل ‌و نقل درون‌شهري با رويكرد پايداري محيط ‌زيست، مورد پژوهش: منطقه‌ 12 كلان‌شهر تهران

حمل‌ونقل و جابه‌جايي از جنبه هاي اصلي حيات شهري است و ساماندهي حمل‌ونقل از نيازهاي اوليه شهر سالم به‌شمار مي‌آيد. پرداختن به توسعه‌ پايدار در حمل‌ و نقل به‌دليل دغدغه‌هاي اساسي بشر در زمينه‌ از بين رفتن منابع، آلودگي هاي ‌محيط‌زيستي، پديده هاي خطرناكي نظير گرم‌شدن زمين، پديده‌ گلخانه اي و وارونگي هوا داراي اهميت فراوان مي‌باشد. در اين راستا پژوهش حاضر باهدف ارزيابي مديريت پايدار حمل‌ و نقل درون‌شهري با رويكرد پايداري محيط‌زيست تهيه ‌شده است. روش پژوهش تحليلي وصيفي بوده و داده‌ها به روش مطالعات كتابخانه‌اي و ميداني گردآوري شده است. مؤلفه هاي پژوهش شامل اقتصادي، اجتماعي، محيطي بوم‌شناختي و عملكردي كالبدي است كه در قالب پرسش‌نامه پيمايشي عملياتي شده است. جهت تجزيه ‌و تحليل داده‌ها از آمار توصيفي (توزيع فراواني، ميانگين، انحراف معيار و ضريب پراكندگي) و استنباطي (تي تست تك نمونه اي T test) استفاد ه‌شده است. جامعه‌ آماري كليه‌ شهروندان منطقه‌ 12 شهرداري تهران (240720 نفر) است كه نمونه‌ 400 نفري به‌صورت تصادفي مورد پرسشگري قرار گرفتند. ميانگين متغير مديريت پايدار حمل‌ونقل درون‌شهري 2/96 داراي سطح ‌پايدار، ميانگين مؤلفه‌ اقتصادي 3/31 داراي سطح نيمه‌پايدار، ميانگين مؤلفه اجتماعي 3/01 داراي سطح نيمه‌پايدار، ميانگين مؤلفه‌ محيطي بوم‌شناختي 2/49 داراي سطح ناپايدار و درنهايت ميانگين مؤلفه كالبدي عملكردي 2/8 داراي سطح نيمه پايدار ارزيابي‌شده است. همچنين نتايج در بخش استنباطي بيانگر آن است كه مديريت پايدار حمل‌ونقل درون‌شهري در مؤلفه هاي اقتصادي و كالبدي عملكردي در راستاي پايداري محيط‌زيست شهري و در مؤلفه هاي اجتماعي و محيطي بوم‌شناختي در راستاي پايداري محيط‌زيست شهري نيست. مديريت پايدار حمل‌ونقل در منطقه‌ 12 كلان‌شهر تهران در راستاي پايداري محيط‌زيست شهري نيست. در اين راستا پيشنهاد‌هاي ارائه شده در اين پژوهش مي تواند در تصميم گيري مديريت حمل‌ و نقل شهري جهت دستيابي به حمل‌ و نقل پايدار محيط‌زيست مؤثر واقع شود.