بررسي سميت حاد و آسيب‌هاي هيستوپاتولوژي علف‌كش پاراكوآت در pH، سختي و دماهاي مختلف در ماهي گامبوزيا Gambusia holbrooki Girard, 1859

كمتر از 0/1درصد از ميزان آفت كش هاي مصرفي به آفات مي رسند و بقيه وارد محيط زيست شده و منابع آبي را آلوده كرده و تأثيرات نامطلوبي بر ماهيان مي گذارند. اين پژوهش با هدف بررسي سميت حاد و آسيب شناسي بافتي پاراكوآت در pH، سختي و دماهاي مختلف بر روي ماهي گامبوزيا (Gambusia holbrooki) انجام شده است. سميت حاد پارآكوات به‌مدت 96 ساعت بر روي ماهي مورد مطالعه انجام شد و پارامترهاي فيزيكوشيميايي آب از قبيل 10 و 7، 5 =pH، سختي= 0، 200 و 400 ميلي گرم بر ليتر و دما= 18، 25 و 30 درجه‌ سانتي گراد تنظيم شد و آسيب شناسي بافتي پارآكوات بر روي بافت آبشش و روده‌ ماهي گامبوزيا بعد از 21 روز بررسي شد. مقادير سميت كشنده‌ ميانه‌ (LC50) علف كش پارآكوات براي 96 ساعت بر روي ماهي G. holbrooki در 10 و 7، 5 = pH به ترتيب برابر 13/80، 17/78و 15/48 ميلي گرم بر ليتر، در سختي= 0، 200 و 400 ميلي گرم بر ليتر به ترتيب برابر 7/94، 19/49 و 36/30 ميلي گرم بر ليتر و در دما= 18، 25 و 30 درجه‌ سانتي گراد به ترتيب برابر 64/55، 51/28 و 25/70 ميلي گرم بر ليتر مي باشد. آسيب شناسي بافتي پارآكوات در 5 =pH شامل هايپرپلازي، انحنا، همجوشي و كوتاه شدن لاملاهاي ثانويه مي باشد و از آسيب شناسي بافتي پاراكوآت در روده‌ ماهي گامبوزيا در 5 =pH شامل تورم سلول هاي گابلت، افزايش تعداد سلول هاي گابلت و نكروز و فرسايش مي باشد. غلظت هاي تحت حاد علف كش پاراكوآت مي تواند اثرات نامطلوبي بر بافت آبشش و روده‌ ماهي گامبوزيا داشته باشد كه شدت آن بستگي به ويژگي هاي فيزيكوشيميايي محيط آبي دارد.