اثر باكتري‌هاي تثبيت‌كننده نيتروژن و حل‌كننده فسفر بر برخي خصوصيات كمي و كيفي دو رقم ‏بگونيا (‏Begonia semperflorens‏)‏

هدف از اين تحقيق بررسي اثر كودهاي زيستي و تغذيه از طريق محلول غذايي (هوگلند پايه) بر خصوصيات كمي و كيفي دو رقم بگونيا هميشه‌گلدار (Senator deeprose و Sprint rose) صورت گرفت. آزمايش به‌صورت فاكتوريل در قالب طرح كامل تصادفي در بيست تيمار با سه تكرار انجام شد. تيمارها شامل، محلول غذايي (هوگلند پايه)، سودوموناس (Pseudomonas fluorescens Strain 169)،  ازتوباكتر (Azotobacter chroococcum Strain 12) و تلفيق سودوموناس و ازتوباكتر و غلظت‌هاي مختلف محلول غذايي و دو رقم بگونيا بودند. عدم استفاده از كود زيستي و محلول غذايي، به‌عنوان شاهد در نظر گرفته شد. نتايج نشان داد كه بيشترين سطح برگ (69/36 ميلي‌متر مربع) در كاربرد سودوموناس و ازتوباكتر و 75 درصد نيتروژن مشاهده شد. بيشترين وزن تر شاخساره (18/117 گرم) و بيشترين وزن خشك شاخساره (12/4 گرم)، با كاربرد سودوموناس و ازتوباكتر و 75 درصد نيتروژن و فسفر بود. همچنين بيشترين فسفر شاخساره (34/0 درصد) مربوط به تيمار سودوموناس و ازتوباكتر و 100درصد فسفر بود و بيشترين كلروفيل‌هاي برگ‌ها (12/13 ميلي‌گرم ‌درگرم ‌وزن‌تر) مربوط به تيمار ازتوباكتر و 100 درصد نيتروژن بود. تيمار سودوموناس و ازتوباكتر و 75 درصد فسفر با 38/41 ميلي‌گرم ‌درگرم ‌وزن‌تر بيشترين ميزان آنتوسيانين‌هاي گلبرگ‌ها را داشت. در مجموع تيمار سودوموناس و ازتوباكتر و 75 درصد نيتروژن و سپس تيمار هوگلند پايه بهترين تيمار بودند. بر اين اساس استفاده توأم باكتري سودوموناس و ازتوباكتر به همراه غلظت‌هاي كمتر عناصر غذايي منجر به بهبود معني‌دار برخي صفات كمي و كيفي در بگونيا شد. ضمن اينكه دو رقم گل بگونيا Senator deeprose و Sprint rose در پاسخ به تيمارهاي مشابه، واكنش متفاوتي از خود نشان دادند.