به كارگيري تكنيك سيستم دايناميك به منظور مدل‌سازي عملكرد زنجيره‌تأمين

پيچيدگي كالاها و خدمات در دنياي امروز باعث شده است شركت هاي منفرد كه كمك و همكاري ديگر سازمان‌ها را همراه خود ندارند، براي بقاي خويش با مشكلات بسياري روبرو شوند. به همين منظور سازمان‌ها دريافته‌اند كه اگر با يكديگر همكاري داشته باشند، مجموع منافعي كه عايد آنها مي‌شود بيش از حالتي است كه هر يك فعاليت خود را بدون هماهنگي با سازمان‌هاي مرتبط انجام دهند. اين پژوهش به طراحي يك مدل پويايي سيستم با استفاده از ايجاد نمودار علي و معلولي، به افزايش عملكرد زنجيره‌ تأمين با تأكيد بر شاخص‌هاي چابكي و انعطاف‌پذيري پرداخته است. هدف اين مدل‌سازي كاهش هزينه، زمان و افزايش سطح رضايتمندي مشتريان با لحاظ كردن شاخص‌هاي چابكي و انعطاف‌پذيري، مي‌باشد. در راستاي رسيدن به اين مهم ابتدا به معرفي مفاهيم مورد استفاده پرداخته شده سپس با استفاده از مرور ادبيات و مصاحبه با خبرگان حوزه، شاخص‌هاي چابكي و انعطاف‌پذيري در زنجيره تأمين مورد مطالعه، مورد ارزيابي قرار گرفته است. سپس با تعيين روابط علل و معلولي ميان متغيرها، مدل ساخته شده و در نهايت با طراحي سناريوهاي مختلف، نتيجه ها نشان داد كه چابكي و انعطاف‌پذيري، به تنهايي و مطلقاً نمي‌تواند سودآوري داشته باشد و اين نتيجه مشخص كرده است كه براي افزايش سودآوري نبايد چابكي و انعطاف‌پذيري را به بالاترين سطح رساند بلكه بايد به دنبال نقطه بهينه آن بود، در نهايت يك سطح بهينه‌اي از چابكي و انعطاف‌پذيري تخمين زده شده است.