مدلسازي تاثير بانكداري اجتماعي بر كاهش تضاد منافع مالي بين بانك‌ها و بنگاه‌هاي توليدي با استفاده از تكنيك ديماتل فازي: مورد مطالعه بانك قرض الحسنه رسالت

بانكها به عنوان واسطه گر مالي، بايد سرمايه را به پروژه‌ها و صنايع مختلف هدايت نموده تا از اين طريق نقش مثبتي بر توسعه پايدار در جامعه داشته و به مسئوليت هاي اجتماعي خود عمل كنند. اما، مدل هاي كسب و كار بانكي در ايران نتوانسته طوري طراحي شوند تا منافع مالي بنگاه ها و بانكها در تزريق منابع بانكي به توليد، به طور همزمان تامين شود. عليرغم تحقيقات انجام شده در زمينه مشكلات نقدينگي بنگاه هاي توليدي، موضوع تضاد منافع مالي بين بانكها و بنگاه هاي توليدي تقريباً مغفول مانده است. در اين راستا براي شناسايي متغير هاي اصلي از مباني نظري و نظريات پشتيبان بهره گرفته شد و توسط خبرگان با استفاده از تكنيك دلفي فازي، نهايي سازي شده است. در ادامه براي شناسايي روابط موجود بين متغييرها، از پرسشنامه تكميل شده توسط 40 نفر از اعضاي تيم چند وظيفه اي استفاده شده و نتايج پرسشنامه با استفاده از تكنيك ديماتل فازي مورد تحليل قرار گرفت. نتايج نشان دهنده مي دهد كه در فرآيند توسعه بانكداري اجتماعي، نقش عوامل ارزش آفريني پايدار، تقويت نظام بانكي و تامين مالي پروژه هاي پايدار، بسيار پر رنگ بوده و بر عواملي نظير تخصيص بهينه منابع، شفافيت و دسترسي افراد جامعه به تسهيلات بانكي تأثير ميگذارد. از طرفي، اين ارزش آفريني، بستري براي رشد كسب و كارها بخصوص كسب و كارهاي خرد و كوچك، فراهم شده و اين موضوع منجر به توسعه كارآفريني اجتماعي و در نهايت كاهش تعارض موجود بين بانكها و بنگاه هاي توليدي خواهد شد.