مطالعه تطبيقي احسان، برادري و نيكوكاري و معيارها و مسئوليت‌هاي ناشي از آن در حقوق خصوصي اسلام، اروپا، و آمريكا

اين مقاله به مقايسه قاعده‌هاي همسايه در انگليس، سامري خوب در آمريكا و احسان در حقوق اسلامي مي‌پردازد و اصل برادري را در فرانسه از نظر مي‌گذراند. تمركز اين پژوهش تطبيقي، بر گستره و كاربرد اين قواعد، به خصوص در بحث ضمان شخص نيكوكار است. اين مطالعه نشان مي‌دهد كه نظام كامن‌لا نيكوكاري را حتي در محدوده نجات انسان‌هاي در خطر، تنها وظيفه اخلاقي شمرده است؛ اما نظام حقوق مدني و اسلام اين وظيفه را شناسايي نموده‌اند. هم‌چنين روشن مي‌گردد تا چه حد اين قاعده‌ي اسلامي گستره و كاربردي وسيع داشته و محدود به حالت ضرورت نيست. نظام كامن‌لا نيز در مورد روابط خاص بين نجات‌گر و زيان‌ديده، اين وظيفه را پذيرفته و رويه قضايي در تعريف اين مفهوم در حال گسترش است. معيارهايي هم در نظام حقوق مدني ذكر شده است. در اين زمينه معيارهايي كه براي توصيف شخص نيكوكار آمده، كاربردي و مفيد است. به جهت همساني معيار معقول بودن در حقوق اسلامي و حقوق تطبيقي، اين معيارها مي‌تواند مورد استفاده واقع گردد. معيارهاي: حسن نيت، مجاني بودن، نبود رابطه قراردادي، نبود تقصير سنگين در فعاليتهاي خيرخواهانه، قابل توجه است.