ارائه مدل آموزش كارآفرينانه در صنعت خودروي كشور ( مورد كاوي شركت ايران خودرو ديزل )

اين پژوهش با هدف طراحي مدل آموزشي كارآفرينانه در صنعت خودروسازي سامان يافته كه از لحاظ هدف، كاربردي و از لحاظ نحوه گردآوري اطلاعات جزء پژوهش هاي آميخته است. جامعه آماري در بخش كيفي شامل خبرگان دانشگاهي و سازماني شامل خبرگان صنعتي ، رابطين آموزش، مدرسان آموزش و... در شركت و در بخش كمّي شامل تمامي كاركنان آموزش خودروسازي ايران خودرو ديزل مي باشد. حجم نمونه در بخش كيفي با اشباع نظري (20 نفر) با استفاده از نمونه‌گيري هدفمند و در بخش كمّي بر اساس فرمول كوكران 127 نفر به روش تصادفي طبقه اي برآورد گرديد. ابزار گردآوري، در بخش كيفي، مصاحبه و در بخش كمّي، پرسشنامه محقق‌ساخته بود. روايي پرسشنامه از طريق چند نفر از خبرگان و محاسبه ﻣﯿﺎﻧﮕﯿﻦ وارﯾﺎﻧﺲ اﺳﺘﺨﺮاج و روايي واﮔﺮا از طريق محاسبه جذر AVE به تاييد رسيد. پايايي از طريق آلفاي كرونباخ 0.968 به دست آمد. براي تحليل داده ها از lisrel و smartpls3 استفاده شد. شناسايي 23 مولفه و 133 شاخص منجر شد كه ويژگي‌هاي فردي فراگيران (0.173)، ويژگي‌هاي فردي مدرسان (0.171)، محتواي آموزشي (0.169)، تعامل بين صنعت و دانشگاه (0.167)، شيوه آموزش (0.157)، حمايت مدير ارشد (0.156)، سبك رهبري و مديريت (0.143)، فضا و تجهيزات آموزشي (0.124) كه به ترتيب مؤلفه هاي بر آموزش كارآفرينانه تأثير دارند. پيامدهاي نيز به ترتيب بار عاملي آنها شامل تعهد (0.745)، رضايت (0.670)، خودكارآمدي كاركنان (0.655)، نوآوري (0.647)، توانمندسازي كاركنان (0636)، عملكرد (0.603)، چابكي سازماني (0.568) مي‌باشند. الگوي ارائه شده از درجه تناسب مناسبي برخوردار بود.