ارزيابي تغييرات تنش لرزه‌اي در پهنه مكران

پهنه مكران با طولي متجاوز از 900 كيلومتر در جنوب خاور ايران و جنوب پاكستان، تنها بخش از فلات ايران است كه در آن پوسته اقيانوسي صفحه عربي با شيب كم به‌سوي شمال، به زير پوسته قاره اي ايران فرورانش دارد. مكران بين دو پهنه برخوردي قاره اي قاره اي زاگرس و هيماليا، محصور شده است. فرورانش پوسته اقيانوسي در راستاي سطوح گسلي با شيب به‌سمت شمال از كرتاسه آغازين شروع شده است. با توجه به فعاليت زمين‌ساختي، ادامه فرورانش و وجود پهنه گسلي راندگي با درازاي بالا در بخش شمالي فرورانش مكران و حاشيه شمالي درياي عمان، موجب گرديده است كه اين منطقه از خطرپذيري بسياربالايي متأثر از وقوع زمين لرزه اي قوي و سونامي ناشي از آن برخوردار باشد. در اين مطالعه نوار مكران با در نظرگرفتن پارامتر هاي لرزه خيزي در نظر گرفته شده در رابطه گوتنبرگ ريشتر، مورد ارزيابي قرار گرفت. به‌عبارتي ويژگي آماري زمين ‌‌لرزه‌‌ها با در نظرگرفتن توزيع فضايي و زماني آنها لحاظ شد. به‌همين منظور داده هاي پايه مرتبط با گسلش و لرزه‌‌خيزي به‌همراه بزرگاي زمين‌لرزه‌ها، مورد بررسي قرار گرفت. پايه و اساس اين آناليز تعيين پارامتر لرزه‌‌ خيزي (b) بود كه بر اساس محاسبه توزيع فراواني بزرگا و انتگرال همبستگي محاسبه گرديد. در اين روش توزيع زماني و فضايي پارامترها، ويژگي تجمعي داده‌ها و سطح تنش زمين ساختي منطقه مرتبط با فرايندهاي مختلف لرزه‌زمين‌ساختي متفاوت از ديگر روش‌ها لحاظ شده است. به‌منظور محاسبه اين پارامترها از داده‌هاي لرزه اي مختلف (پايگاه هاي داخلي و خارجي) استفاده گرديد. با در نظرگرفتن توزيع رومركز و بزرگاي زمين‌لرزه ها، ميزان تغييرات پارامتر لرزه خيزي در منطقه بين /8 b 1.6 برآورد شد. بر اساس نتايج به‌دست‌آمده از تغييرات پارامتر لرزه‌خيزي، تغييرات اختلاف تنش حداكثري و حداقلي (σ1σ3) در منطقه محاسبه (450-62 مگاپاسكال) گرديد.