پايش نفوذ آب در خاك با استفاده از روش ژئورادار و مقاومت ويژه الكتريكي (مطالعه موردي: مكان آزمايش ژئوفيزيكي دانشگاه صنعتي شاهرود)

در اين تحقيق با برداشت داده‌هاي ژئورادار و مقاومت ويژه الكتريكي از مخزن پلي‌اتيلني در حالت خالي و پر از محلول كات كبود، روش‌هاي مقاومت ويژه الكتريكي و رادار نفوذي به زمين (GPR) به‌صورت كنترل‌شده در مكان آزمايش‌هاي ژئوفيزيك دانشگاه صنعتي شاهرود مطالعه شده است. جهت بررسي چگونگي تغييرات ويژگي‌هاي الكتريكي بر اثر فرورفت جريان محلول در يك زمين آبرفتي و همچنين تغييرات ناشي از پر يا خالي بودن يك لوله پلي‌اتيلني مدفون، با استفاده از دو روش ذكر شده، برداشت داده در زمين آبرفتي، قبل و بعد از نشت محلول به سطح زمين انجام شده است. لوله پلي‌اتيلني مخزني است كه با يك شير در سطح زمين آبرفتي تخليه مي‌شود. داده‌هاي مقاومت ويژه الكتريكي و GPR محدوده در دو زمان متفاوت (تابستان و پاييز)، برداشت، پردازش و تفسير شده است. پردازش، مدل‌سازي و تفسير داده‌هاي برداشت شده در قالب مدل‌هاي دوبعدي مقاومت ويژه الكتريكي و مقاطع عرضي GPR انجام شده است. از مهم‌ترين نتايج اين مطالعه مي‌توان به عملكرد خوب روش مقاومت ويژه الكتريكي در آشكارسازي جزئيات، آشكار نشدن مناسب جزئيات در روش GPR براي زمين‌هاي آبرفتي با رس زياد، نامناسب بودن آنتن فرستنده با بسامد 150 مگاهرتز در روش GPR، اثر مخرب رطوبت بر عملكرد اين روش و در نهايت، آشكار نكردن اهداف با روش GPR به دليل تباين كم گذردهي نسبي الكتريكي بين اهداف و زمينه اشاره كرد. با استفاده از داده‌هاي مقاومت ويژه الكتريكي لوله پلي‌اتيلني، قسمت‌هايي كه خاك سست و متخلخل دارند، آشكارسازي و مناطق مختلف با توجه به رطوبت نسبي موجود در آنها تفكيك شده است.