خطاهاي ناشي از جابه‌جايي كنترل‌نشده چشمه و گيرنده، چالشي براي پردازش داده‌هاي لرزه‌اي كوهستان

همدوسي در رويدادهاي بازتابي موجود در داده‌هاي لرزه‌اي پيش از برانبارش، عاملي تعيين كننده در كيفيت نهايي تصويرسازي زيرسطحي با اين داده‌ها محسوب مي‌شود. اين همدوسي به نسبت پيچيدگي محيط انتشار موج و خطاهاي عملياتي در مرحله برداشت داده‌هاي لرزه‌اي كاهش مي‌يابد كه در صورت جبران نشدن اثر آنها، پردازش داده‌هاي لرزه‌اي را با چالش جدي مواجه خواهد كرد. يكي از خطاهاي رايج در برداشت داده‌هاي لرزه‌اي مناطق كوهستاني، جابه‌جايي بدون ثبت مجدد ايستگاه‌هاي چشمه لرزه‌اي به دليل محدوديت‌هاي عملياتي است. با توجه به ميزان سختي عمليات برداشت، احتمال وقوع اين نوع خطا در ايستگاه‌هاي گيرنده نيز وجود دارد. در صنعت، روش‌هايي براي افزايش همدوسي رويدادهاي بازتابي وجود دارد كه فرض اوليه آنها، ايستايي ناهمدوسي‌هاي موجود در بعد زمان و پيش‌بيني پذيري آنها در بعد دورافت و در نتيجه، توانايي جبران آنها با روش‌هاي تصحيح استاتيك و ديناميك متداول است، اما برخي خطاهاي عملياتي و پيچيدگي هاي محيط انتشار موج، موارد نقضي هستند كه مي‌توانند آن جابه‌جايي ها را از حالت پيش‌بيني‌پذيري خارج كنند. جابه‌جايي هاي بدون ثبت مجدد چشمه يا گيرنده موج لرزه‌اي و وجود بي‌هنجاري‌هاي سرعت محلي در مسير انتشار امواج لرزه‌اي، كه معمولاً در لرزه‌نگاري كوهستان با هم رخ مي‌دهند، از جمله اين موارد هستند. اثر اين گونه عوامل ناهمدوس ساز در داده‌ها و استفاده از روابط رايج تصحيح استاتيك و ديناميك براي آنها، مي‌تواند جابه‌جايي هاي ناايستا در بعد زمان و پيش‌بيني ناپذير در بعد مكان ايجاد ‌كند. در اين شرايط تصحيحات استاتيك و ديناميك متداول كارايي لازم را براي جبران ناهمدوسي ‌هاي رويدادهاي بازتابي ندارند. اين مقاله با تحليل برخي داده‌هاي مصنوعي و واقعي سعي در تبيين موضوع دارد و پيشنهاد مي كند از يك روش تصحيح جابه‌جايي زماني ناپايا در داده‌هاي لرزه‌اي پيش از برانبارش براي جبران اين ناهمدوسي ها استفاده شود.