شماره ركورد :
1320704
عنوان مقاله :
بررسي ارتباط نسبت نوتروفيل به لنفوسيت و نسبت پلاكت به لنفوسيت با پاسخ پاتولوژي به شيمي‌درماني نئوادجوانت در انواع زيرگروه‌هاي سرطان پستان پيشرفته غيرمتاستاتيك بيماران مراجعه كننده به بيمارستان‌ها و درمانگاه‌هاي آموزشي شهر كرمان
پديد آورندگان :
بهادر ، مريم دانشگاه علوم پزشكي كرمان - دانشكده پزشكي افضلي پور - گروه راديوانكولوژي , گيلاني ، شهرزاد دانشگاه علوم پزشكي كرمان - دانشكده پزشكي افضلي پور - گروه راديوانكولوژي , معاضد ، وحيد دانشگاه علوم پزشكي كرمان - گروه انكولوژي , مختاري اردكاني ، آبنوس دانشگاه علوم پزشكي كرمان - مركز تحقيقات غدد و متابوليسم , لاري زاده ، محمد حسن دانشگاه علوم پزشكي كرمان - دانشكده پزشكي افضلي پور - گروه راديوانكولوژي
از صفحه :
33
تا صفحه :
50
كليدواژه :
نسبت پلاكت به لنفوسيت , نسبت نوتروفيل به لنفوسيت , شيمي‌درماني نئوادجوانت , سرطان پستان
چكيده فارسي :
مقدمه: نقش پيش‌آگهي شاخص هاي التهابي همچون نسبت نوتروفيل به لنفوسيت (NLR) و نسبت پلاكت به لنفوسيت (PLR) توجه محققين زيادي را به خود جلب نموده است. در سرطان پستان اثر درماني شيمي‌ درماني نئوادجوانت در بيماران متفاوت است و ميزان پاسخ بالاتر منعكس كننده نتايج بهتر مي باشد. بنابراين هدف از اين تحقيق بررسي رابطه بين NLR و PLR با پاسخ به شيمي ‌درماني نئوادجوانت (NAC) در سرطان پستان پيشرفته غير متاستاتيك است. روش‌ها: اين مطالعه مقطعي به روش نمونه گيري در دسترس انجام شد كه 120 بيمار مبتلا به انواع سرطان پستان پيشرفته غيرمتاستاتيك كه جهت شيمي درماني نئوادجوانت در نظر گرفته شده بودند، انتخاب شد. سپس جمع‌آوري اطلاعات از طريق چك ليستي كه شامل سن، اندازه تومور، وضعيت ندول، Ki67، درجه هيستولوژي، وضعيت بيان گيرنده استروژن (ER)، پروژسترون (PR) و HER2، ارزيابي نمونه خون محيطي و محاسبه نسبت نوتروفيل به لنفوسيت (NLR) و نسبت پلاكت به لنفوسيت (PLR) بود صورت گرفت و سپس بعد از اتمام شيمي درماني نئوادجوانت و انجام جراحي، پاسخ بر اساس گزارش پاتولوژي ارزيابي شد. همچنين از آزمون خي دو (χ2) و رگرسيون لجستيك براي تجزيه و تحليل داده ها استفاده شد. يافته‌ها: بيماران با نسبت كمتر از 126/98 به عنوان نسبت پلاكت به لنفوسيت پايين (۸۴) و نسبت بالاتر از 126/98 به عنوان نسبت پلاكت به لنفوسيت بالا(۳۶) تعيين شد كه گروه با نسبت بالا به‌طور معناداري پاسخ بالاتري به شيمي‌ درماني نئوادجوانت نسبت به گروه با نسبت پايين نشان داد لذا يك رابطه معنادار بين نسبت پلاكت به لنفوسيت و پاسخ به شيمي‌ درماني نئوادجوانت مشاهده شد (p=0.01). ميزان نسبت نوتروفيل به لنفوسيت با پاسخ به شيمي‌ درماني نئوادجوانت رابطه اي نداشت (p=0.24). يك رابطه معكوس بين نسبت پلاكت به لنفوسيت و اندازه تومور بعد از درمان مشاهده شد (p=0.01). رابطه معناداري بين نسبت پلاكت به لنفوسيت با سن، وضعيت ندول، درجه تومور و Ki67 وجود نداشت (p 0.05). آناليز چند متغيره هيچ ارتباط معناداري بين ميزان بيان گيرنده استروژن (ER)، پروژسترون (PR) و HER2 با نسبت نوتروفيل به لنفوسيت و نسبت پلاكت به لنفوسيت نشان نداد. نتيجه‌گيري: اين مطالعه نشان داد كه نسبت پلاكت به لنفوسيت يك ماركر پيش‌آگهي خوب براي سرطان پستان بوده و بيماران با نسبت پلاكت به لنفوسيت بالاتر پاسخ بهتري به شيمي‌ درماني نئوادجوانت خواهند داشت.
عنوان نشريه :
بيماري هاي پستان ايران
عنوان نشريه :
بيماري هاي پستان ايران
لينک به اين مدرک :
بازگشت