تحليل ساختاري رابطه تروماي سازماني و نوآوري سازماني با ميانجي‌گري اخلاق سازماني

زمينه و هدف: سازمان‌هاي آموزشي كه ركن اصلي نظام‌هاي تعليم و تربيت جوامع به شمار مي‌روند، به علت گستردگي و جايگاهي كه در رشد و توسعه اين جوامع ايفا مي‌كنند، مورد توجه نظريه‌پردازان سازماني قرار گرفته است. پژوهش حاضر با هدف تحليل ساختاري رابطه تروماي سازماني و نوآوري سازماني با ميانجي‌گري اخلاق سازماني انجام گرفت.مواد و روش ها: پژوهش حاضر از لحاظ هدف، كاربردي و از نظر نحوه گردآوري داده‌ها، توصيفي ـ همبستگي است. جامعه آماري تحقيق شامل 630 نفر كاركنان دانشگاه اروميه، بودند كه تعداد 230 نفر آن‌ها از طريق نمونه‌گيري تصادفي طبقه‌اي انتخاب شدند. داده‌هاي مورد نياز با استفاده از سه پرسشنامه استاندارد تروماي سازماني Vivian and Horman (2015 م.)، اخلاق سازماني Victor and Cullen (1998 م.) و نوآوري سازماني Ismail and et al (2002 م.) جمع‌آوري و با استفاده از آزمون آماري مدل معادلات ساختاري به روش حداقل مربعات جزئي (PLS) براي فرضيه‌هاي پژوهشي تجزيه ‌و تحليل شدند. روايي پرسشنامه از طريق اعتبار محتوا و روايي همگرا و پايايي پرسشنامه‌ها از طريق آلفاي كرونباخ و پايايي تركيبي تأييد شده‌اند.ملاحظات اخلاقي: در اين پژوهش تمامي منابع مورد استفاده بر اساس اصول اخلاق پژوهش مستند شده و حقوق مالكيت فكري نويسندگان و مشاركت‌كنندگان در فرآيند پژوهش رعايت گرديده است.يافته‌ها: يافته‌هاي پژوهش نشان داد كه تروماي سازماني به ميزان 0.33- بر اخلاق سازماني و به ميزان 0.56- بر نوآوري سازماني مؤثر است. اخلاق سازماني به ميزان 0.57 بر نوآوري سازماني تأثيرگذار است. همچنين تروماي سازماني با نقش ميانجي اخلاق سازماني بر نوآوري سازماني تأثيرگذار مي‌باشد.نتيجه‌گيري: بر اساس نتايج پژوهش، جهت‌دهي تروماي سازماني و اخلاق سازماني مي‌توانند به ترتيب زمينه را براي كاهش و ارتقاي نوآوري سازماني فراهم نمايند. بنابراين به منظور بهبود وضعيت نوآوري سازماني به مديران دانشگاه‌ها توصيه مي‌گردد، به كاهش تروماي سازماني و ارتقاي ظرفيت اخلاق سازماني كاركنان عنايت ويژه داشته باشند.