استفاده از يك الگوريتم فازي مبتني بر قانون براي بهبود مسيريابي در شبكه‌هاي MPLS

امروز استفاده از شبكه‌هاي بي‌سيم و هوشمند كاربردهاي فراواني در حوزه فناوري اطلاعات و شبكه يافته است. فراهم‌ ساختن يك ارتباط واقعي و سريع نياز اوليه اين فناوري‌هاست كه سوئيچينگ برچسب دار چند پروتكلي (MPLS) اين امكان را مهيا مي سازد. اما در شبكه‌ هاي MPLS مسائل و مشكلاتي در بحث طراحي و اجرا وجود دارد كه از آن جمله مي‌توان به امنيت، گذردهي، تلفات، انرژي مصرفي و غيره اشاره داشت. يكي از مفاهيم مهم در مهندسي ترافيك MPLS، مسيريابي مسير سوئيچ برچسب (LSP) است. هدف الگوريتم‌ هاي مسيريابي، افزايش تعداد درخواست‌ هاي پذيرفته‌شده با توجه به رضايت از كيفيت خدمات است. در اين مقاله، براي مسيريابي مبتني بر انرژي در شبكه هاي MPLS ارائه شده كه مسيريابي را به‌صورت برخط و با افزايش تعداد درخواست ها انجام مي‌دهد. اين الگوريتم پهناي‌ باند و تأخير انتها‌به‌انتها را تضمين مي كند و عملكرد آن بر مبناي الگوريتم MDMF است. هدف روش پيشنهادي توزيع يك‌نواخت بار در شبكه براي تمام درخواست‌ ها و به تعويق‌انداختن درخواست هايي با پهناي باند بالا و بيشينه تأخير انتها‌به‌انتها كم با استفاده از يك رويكرد فازي مبتني بر قانون است؛ علاوه‌بر‌اين، اين روش استفاده از منابع را بهينه مي‌ كند و تعداد درخواست هاي پذيرفته‌شده را افزايش مي ‌دهد. روش پيشنهادي در نرم افزار متلب پياده‌ سازي شده و نتايج به‌دست‌آمده از آن نشان‌دهنده كاهش انرژي مصرفي و بهبود پارامترهاي عملكردي شبكه نسبت به روش‌ هاي مشابه است.