بررسي سينماتيك ستون فقرات پشتي و كمري حين استفاده از صندلي تيپتون: مطالعه اندازه‌گيري‌هاي مكرر در افراد جوان سالم

هدف: هدف اين مطالعه بررسي اثر بخشي صندلي تيپتون بر راستاي ستون فقرات پشتي و كمري دانشجويان در 2 وضعيت نشستن به‌صورت كشيده و مستقيم و مطالعه دقيق است. روش بررسي: اين مطالعه بر روي 30 دانشجو (20 زن و 10 مرد) كه سابقه اختلالات اسكلتي‌عضلاني نداشتند انجام شد. ارزيابي تغييرات زواياي ستون فقرات پشتي و كمري با استفاده از دستگاه الكتروگونيامتري بر روي 2 صندلي عادي و تيپتون در 2 وضعيت بدني كشيده و مستقيم، و مطالعه دقيق صورت گرفت. شركت‌كنندگان در هر وضعيت بدني بر روي هر صندلي به مدت پنج 5 ارزيابي شدند كه با در نظر گرفتن زمان استراحت و تكميل پرسش‌نامه، انجام مطالعه براي هر فرد 30 دقيقه زمان برد. ميزان رضايت دانشجويان نيز به كمك پرسش‌نامه رضايت كاربران ساس سنجيده شد. داده‌‌هاي ثبت‌شده توسط دستگاه الكتروگونيامتري از‌طريق آزمون آماري اندازه‌گيري مكرر و امتيازات پرسش‌نامه ساس، با استفاده از آزمون آماري مقايسه زوجي و نرم‌افزار SPSS نسخه 25 تجزيه‌و‌تحليل شد. يافته‌ها: نتايج بررسي ميانگين دامنه تغييرات زواياي ستون فقرات ناحيه پشتي در صفحه ساجيتال نشان داد كه متغير نوع صندلي معني‌دار نبوده (P=0/072)، اما متغير وضعيت بدني معني‌دار بوده است (P=0/013). در بررسي ميانگين دامنه تغييرات لترال فلكشن در ناحيه پشتي، اثر متقابل صندلي و وضعيت بدني (P=0/048) و متغير صندلي (P=0/003) داراي اختلاف معني دار بودند كه اين اختلاف در جهت كاهش 28 درصدي ميانگين دامنه تغييرات زواياي لترال فلكشن پشتي، در وضعيت بدني كشيده و مستقيم و كاهش 10 درصدي آن در وضعيت بدني مطالعه دقيق در صندلي تيپتون نسبت به صندلي عادي بوده است. درحالي‌كه متغير وضعيت بدني (P=0/705) اختلاف معني‌دار نداشت (P=0/705). همچنين نتايج بررسي ميانگين دامنه تغييرات فلكشن اكستنشن كمري نشان داد متغير صندلي (P=0/003) داراي اختلاف معني‌دار بوده كه اين اختلاف معني‌دار در جهت كاهش 16 درصدي ميانگين دامنه تغييرات در وضعيت بدني كشيده و مستقيم و كاهش 43 درصدي آن در وضعيت بدني مطالعه دقيق در صندلي تيپتون نسبت به صندلي عادي بود. درحالي‌كه متغير وضعيت بدني (P=0/162) از‌نظر آماري اختلاف معني‌دار نداشت. نتايج بررسي بر روي لترال فلكشن كمري نيز نشان داد هردو متغير صندلي و وضعيت بدني (P=0/009) اختلاف معني‌دار داشتند. ميانگين دامنه تغييرات زواياي لترال فلكشن كمري در هر دو وضعيت بدني كشيده و مستقيم و مطالعه دقيق در صندلي تيپتون نسبت به صندلي عادي 28 درصد كاهش يافته است. بررسي امتيازات پرسش‌نامه ساس براي صندلي تيپتون و صندلي عادي نشان‌دهنده اختلاف معني‌دار اين 2 صندلي بوده است (P=0/000). ميانگين امتيازات پرسش‌نامه ساس براي صندلي تيپتون برابر 78/6 و براي صندلي عادي برابر 65/9 به دست آمد كه نشان از افزايش 19 درصدي امتياز در صندلي تيپتون داشت. نتيجه‌گيري: يافته‌‌هاي مطالعه حاضر نشان داد استفاده از صندلي تيپتون مي‌تواند باعث كاهش ميانگين دامنه تغييرات زواياي بدن در 2 ناحيه ستون فقرات پشتي و كمري شود. همچنين نتايج مطالعه، حاكي از افزايش رضايت كاربران از صندلي تيپتون نسبت به صندلي عادي بوده است كه در اين بين رضايت بيشتر كاربران خانم در استفاده از صندلي تيپتون نسبت به صندلي عادي، مي‌تواند ناشي از تفاوت ابعاد آنتروپومتريك خانم‌ها و آقايان باشد.