مقايسه كمال‌گرايي سازش نايافته، راهبردهاي غير انطباقي تنظيم شناختي هيجان و نشخوار فكري در نوجوانان با اضطراب اجتماعي بالا و پايين

مقدمه: اضطراب اجتماعي يكي از ناتوان كننده‌ترين اختلالات اضطرابي است كه از ابتداي نوجواني نشانه‌هاي آن آغاز شده و تا دوره‌هاي بعدي تحول ادامه پيدا مي‌كند. اين اختلال در زندگي شخصي، تعاملات اجتماعي، زندگي شغلي و ساير ابعاد عملكردي فرد نابساماني‌هايي به وجود مي‌آورد. از اين رو، شناسايي ويژگي‌هاي مبتلايان اهميت ويژه‌اي دارد. هدف پژوهش حاضر مقايسه كمال گرايي سازش نايافته، راهبردهاي غيرانطباقي تنظيم شناختي هيجان و نشخوار فكري در نوجوانان با اضطراب اجتماعي بالا و اضطراب اجتماعي پايين بود. روش: پژوهش حاضر توصيفي از نوع علي مقايسه‌اي بود. جامعه آماري اين پژوهش، همه دانش آموزان دختر و پسر مقطع متوسطه دوم شهرستان كاشان در سال تحصيلي 99-98 بود. نمونه‌ي مورد مطالعه 329 نفر از دانش آموزان بودند كه با روش نمونه گيري خوشه‌اي چند مرحله‌اي انتخاب شدند. ابزارهاي مورد استفاده پرسشنامه اضطراب اجتماعي كانور (2000)، پرسشنامه كمال گرايي هيل (2004)، پرسشنامه تنظيم شناختي هيجان گارنفسكي (2001) و پرسشنامه نشخوار فكري هوكسما (1993) بود.يافته­ ها: نتايج اين پژوهش نشان داد كه بين دانش آموزان با اضطراب اجتماعي بالا و پايين در كمال گرايي سازش نايافته، راهبردهاي غير انطباقي تنظيم شناختي هيجان و نشخوار فكري تفاوت معناداري (p 0/05) وجود دارد. نتيجه گيري: يافته هاي اين پژوهش بر اهميت توجه به كمال گرايي سازش نايافته، راهبردهاي غير انطباقي تنظيم شناختي هيجان و نشخوار فكري در نوجوانان با اضطراب اجتماعي بالا تاكيد مي‌كند و تلويحات كاربردي مهمي جهت مداخله‌هاي آموزشي_ درماني براي نوجوانان با اضطراب اجتماعي بالا دارد.