واكاوي پيامدهاي روابط دوستانه دانشجويان دختر و پسر به روش تحليل كيفي و داده بنياد ( مطالعه موردي دانشجويان دانشگاه آيت اله بروجردي ره)

مقدمه: افراد به دلايل متفاوتي به برقراري رابطه با جنس مخالف روي مي آورند. هدف اين تحقيق  واكاوي پيامدهاي روابط دوستانه دانشجويان دختر و پسر به روش پژوهش كيفي و داده بنياد (مطالعه موردي دانشجويان دانشگاه آيت اله بروجردي (ره)) انجام شد. روش: از ميان دانشجويان داراي ارتباط دوستانه با جنس مخالف تعداد 30 نفر به روش نمونه گيري زنجيره اي يا گلوله برفي انتخاب و با روش مصاحبه نيمه ساختاريافته مطالعه شدند. مصاحبه ها ضبط، دستنويس و تحليل شدند. يافته ها: يافته ها نشان داد كه شرايط سني، تسهيل ارتباطات و ملاقات، سخت شدن شرايط ازدواج به عنوان بستر حاكم و كمرنگ شدن ارزش هاي ديني و سنتي و ديدگاه هاي ارزشي نو ظهور، شرايط مداخله گر بودند. اين افراد با قرار گرفتن در هاله عاطفي و شناختي، با جنس مخالف ارتباط داشته اند. مشكلاتي از قبيل خصومت و خشونت، شك و بدگماني، آسيب در نظام خانواده، هنجار شكني، ركود علمي و استعداد، فريب رابطه، آسيب عاطفي-رواني، آسيب جسمي، آسيب جنسي، مشاوره رفتن، تجربه اندوزي، پشيماني و سرخوردگي، حس نوستالژيك و باز انديشي از مهم ترين  پيامدهاي رابطه با جنس مخالف بود. نتيجه گيري: با شناخت و كسب بينش نسبت به روابط دوستانه بين دو جنس به ويژه نسبت به عوامل مداخله گر و زمينه ساز در شكل گيري پديده اصلي مي توان، مقدماتي براي طراحي برنامه هاي آموزشي، پيشگيرانه و درماني در عدم گرايش به روابط آسيب زاي دو جنس برنامه ريزي كرد.