چارچوب علوم سياسي مبتني بر رويكرد كوانتومي

مسائل پژوهش در علوم سياسي همواره در حال پيچيده‌تر شدن هستند. دوران معاصر كه از سويي ملهم از پست‌مدرنيسم و از سويي نشات گرفته از تنيدگي و پيچيدگي دانش مي‌باشد، شرايط ويژه‌اي را در روش‌ها، مسائل و رويكردهاي پژوهش بوجود آورده است. گذار از فيزيك نيوتني به فيزيك كوانتومي باعث تغييرات معتنابهي در فيزيك اجتماعي و علوم مربوط به آن از جمله علوم سياسي شده است. اينكه چارچوب علوم سياسي مبتني بر رويكرد كوانتومي چگونه است؟ بعنوان پرسش اصلي اين تحقيق مد نظر قرار دارد. هدف اصلي اين تحقيق اين است كه بتواند با نقد بر چارچوب نيوتني علوم سياسي به تبيين چارچوب علوم سياسي مبتني بر رويكرد كوانتومي بپردازد. در اين اثر براي گردآوري داده‌ها از روش اسنادي و براي تحليل داده‌ها ضمن بهره‌گيري از چارچوب شبكه و فيزيك كوانتوم از تكنيك كيفي با رويكرد توصيفي و تحليلي استفاده شده است. يافته‌هاي تحقيق بر اين اشاره دارد كه علوم سياسي مبتني بر رويكرد كوانتومي با برون ‌آمدن از ساختارهاي پيشيني و خطي نيوتني در حوزه مسائل دانش سياست، روش‌شناسي سياسي و ابزارهاي سياسي دچار تغييرات مهمي شده و به قدرت به‌مثابه يك بازي كوانتومي و ‌روايت‌گونه مي‌نگرد كه از پويايي زماني و شبكه‌اي برخوردار است.