بررسي تحولات اجتماعي – سياسي روستاهاي ايران بعد از انقلاب اسلامي ايران

ساختارهاي سياسي اجتماعي روستاها در ايران دچار دگرگوني شده است. دامنه و عمق اين تحولات به ‌اندازه‌اي است كه فضاي سياسي اجتماعي كنوني روستاها را متفاوت از گذشته كرده است. بنابراين انجام پژوهش‌هاي جديد درباره جامعه روستايي ايران ضروري به نظر مي رسد. با توجه به اينكه عمده اين تحولات بعد از انقلاب اسلامي رخ‌ داده است، اين پژوهش در پي پاسخ به اين پرسش است كه روستا در ايران بعد از انقلاب چه تحولات و دگرگوني هاي را از سر گذرانده است؟ اين پژوهش با بهره‌مندي از رهيافت جامعه شناسي تاريخي و استفاده از داده هاي كتابخانه اي و مشاهده به چرايي و چگونگي اين دگرگوني‌ها و پيامدهاي آن‌ها مي پردازد. نتيجه پژوهش نشان از تغييراتي مانند تحول در صورت‌بندي اجتماعي، تغيير قشربندي در روستاها، تغيير در سبك زندگي روستايي، افزايش سطح سواد و تبعات آن‌، تحول ارتباطي و رسانه‌اي شدن روستاها، تغيير در مالكيت زمين در روستا، حركت به سمت اقتصاد نيمه‌تجاري، تغيير در سلسله‌مراتب اجتماعي، تغيير از مشاركت منفعل به مشاركت سياسي مستقل و مطالبه‌گر، افزايش نقش وفاداري‌هاي خويشاوندي در مشاركت سياسي محلي، غلبه تعلقات مذهبي و زباني در رفتار رأي‌دهي روستاييان و اشاعه نظام شهروندي به روستاها دارد.