تدقيق در «مي‌انديشم هستم» (cogito sum)؛ راهي به جانب مباني پرسش از وجود نزد مارتين هيدگر

هنگامي‌كه از cogito sum سخن مي‌گوييم مرادمان چيست؟ اشاره‌ اين الفاظ در به‌كار بردنشان به چه چيزي است؟ نخستين بار به چه صورتي به ديده آمده‌اند؟ چه طور پيشرفت كرده‌اند؟ و هم‌زمان پيشرفت چه مفاهيمي هستند؟ مقاله‌ حاضر بر آن است تا كوگيتو سوم را در ابعادي صوري و مفهومي موردبررسي قرار دهد. لذا از ساختار صوري و مفهومي كوگيتو سوم و چرايي و چگونگي آن‌ها مي‌پرسد تا بر مدار آن بتوان به‌سوي وجه پرسش‌برانگيز پرسش كوگيتو سوم يعني «وجود» حركت كرد. ازاين‌رو اين مقاله گامي است در راستاي فراهم آوردن امكان گفت‌وگو با اين مفهوم فلسفي يعني امكان پاسخ به آن بر مدار وجه ضروري پرسشگري فلسفي. مراد يافتن مجموعه‌اي از مشاركت‌هايي در اين مفهوم فلسفي است، از خلال متوني كه بر وجه پرسش‌گري كوگيتو سوم دلالت دارند. بر اساس فرادهش، مطلوب مورد نظر نزد مارتين هيدگر جمع آمده است. از اين‌رو امعان نظر در بخشي از مواجهه‌ هيدگر با اين پرسش، پيمودن اين گام را ممكن مي‌سازد.