الگوي مالي پايدار براي كسب‌وكارِ بانك‏هاي اجتماعي

هدف: يكي از اقدام‌هاي مهم براي نقش‌آفريني جدي بانك‌هاي اجتماعي در نظام اقتصادي و اجتماعي ايران، توسعه ابزارهاي تجهيز منابع اين نوع بانك‌هاست. الگوهايِ تأمين ماليِ مدل كسب‌وكار بانك‌هاي اجتماعي، عبارت‌اند از: تأمين مالي جمعي، استقراض خُرد و مدل كسب‌وكار اجتماعي (بدون سود سهام). يكي از چالش‌هاي مدل‌هاي كسب‌وكار بانك‌هاي اجتماعي، محدوديت در جذب منابع و جريان نقدينگي پايدار است. اين پژوهش بر آن است كه با شبيه‌سازي سيستم پويا تأثير به‌كارگيري ابزارهاي مالي مبتني بر دارايي، نظير تسهيلات اجاره و مزارعه در بخش كشاورزي را بر جريان نقدينگي بانك اجتماعي بررسي كند. روش: اين پژوهش با رويكرد مقايسه‌اي و با استفاده از روش شبيه‌سازي، پايداري جريان نقدينگي و بازدهي بانك اجتماعي با به‌كارگيري ابزارهاي مالي مبتني بر دارايي را با بانك اجتماعي مبتني بر تسهيلات بدهي با استقراض خُرد مقايسه كرده است. يافته‌ها: نتايج حاصل بيان‌كننده آن است كه جريان نقدينگي در بانك اجتماعي با ابزارهاي مالي مبتني بر دارايي، روندي صعودي داشته است، در حالي كه جريان نقدينگي بانك اجتماعي با ابزار استقراض خُرد در بازه‌هاي زماني مختلف، رفتار نوساني از خود نشان مي‌دهد. نتيجه‌گيري: با توجه به نرخ بازده سپرده‌گذاران بانك اجتماعي با ابزارهاي مبتني بر دارايي، مي‌توان انتظار داشت كه اين نوع بانك‌ها در بلندمدت جذابيت بيشتري براي جذب سپرده‌گذاران ديگر بانك‌ها داشته باشند.