بررسي رابطه سياست‌هاي كميته امداد امام (ره) و شاخص‌هاي توانمندسازي اقتصادي خانوارهاي زيرپوشش روستايي ( مطالعه موردي: ناحيه مركزي استان گيلان)

توانمندسازي يكي از روش هاي نوين توسعه با هدف بهبود عملكرد، افزايش بهره وري، استفاده از ظرفيت ها و آماده شدن براي چالش هاي آتي است. واژه «توانمندسازي» به طور كلي به معناي ظرفيت فرد يا گروه براي تعيين امور خود است. اين واژه به طور گسترده اي در حوزه هاي مختلف از جمله روان شناسي، مديريت، آموزش، مطالعات زنان و جامعه شناسي استفاده شده است. در اين پژوهش موضوع توانمندسازي اقتصادي خانوارهاي روستايي تحت پوشش كميته امداد امام (ره) در رابطه با سياست هاي اصلي اين كميته در ناحيه مركزي استان گيلان با استفاده از تكنيك پرسشنامه به تعداد۳۴۵ مورد استفاده و بررسي قرار گرفت. براساس نتايج پژوهش، در بين دو شاخص مورد مطالعه در بخش اقتصادي كه به صورت كيفي و از طريق طيف ليكرت بررسي شده اند، شاخص سطح معيشت خانوارها با نمره ميانگين 2.52 نسبت به شاخص استقلال مالي وضعيت بهتري دارد. در رتبه دوم شاخص سطح استقلال مالي مددجويانبا نمره ميانگين 2.45 قرار دارد. براساس نتايج پژوهش، در بين چهار سياست مورد مطالعه، رضايت مندي از سياست هدايت اعتبارات ناشي از هدفمندسازي يارانه ها به خانوارهاي تحت پوشش با نمره ميانگين 2.78 در رتبه اول قرار دارد. در رتبه دوم رضايت مندي از سياست ارائه خدمات بيمه ايبا نمره ميانگين 2.67 قرار دارد. رضايت مندي از سياست هاي تأمين و تعمير مسكن روستايي و پرداخت اعتبارا خرد قرض الحسنه اي نيز به ترتيب با نمره هاي ميانگين 2.61 و 2.53 در رتبه هاي سوم و چهارم قرار دارند. نتايج: بيانگر اين بوده است كه توسعه روستايي تابعي از تغيير و تكامل دانش و مهارت كشاورزان است. زيرا همان طوري كه آن ها از پذيرش روش هاي جديد و جديدتر استقبال مي كنند، و به تبع آن افكارشان نيز متحول مي گردد و در نهايت، مي توان گفت كه مجموعه اين دگرگوني ها اعتماد به نفس روستاييان را بالا مي برد و توسعه روستايي منجر مي گردد. به اين خاطر، توانمندسازي مهمترين بستر براي تحقق توسعه روستايي قلمداد مي شود.