تحليلي بر اولويت بندي شاخص‌هاي مسكن (نمونه موردي: شهرستان‌هاي استان آذربايجان‌غربي)

مقدمه: مسكن نيازي است كه در محيط‌هاي طبيعي و انسان‌ساخت پاسخ‌هاي متفاوتي داشته است و هر جامعه به فراخور نيازها و امكانات و محدوديت‌هاي اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي خويش بدان شكل خاصي بخشيده است.هدف پژوهش: اين پژوهش با هدف تحليلي بر اولويت بندي شاخص‌هاي مسكن درشهرستان‌هاي استان آذربايجان‌غربي است.روش‌شناسي پژوهش: اين پژوهش از نوع كاربردي محسوب مي‌شود كه با استفاده از روش«اسنادي – پيمايشي» انجام شده‌است كه سعي گرديده است مؤلفه‌هاي مهم و تأثير‌گذار در اين حوزه مورد ارزيابي و واكاوي قرار گيرد. براي گردآوري داده‌هاي پژوهش از مركز سالنامه مركز آمار سال 1395 استان آذربايجان غربي و جهت تحليل داده‌هاي پژوهش از مدل تحليل عاملي و آزمون KMO در قالب نرم افزار Spss استفاده شده است.يافته‌ها و بحث: نتايج پژوهش نشان مي‌دهد . نتيجه بكارگيري تحليل عاملي تقسيم بندي شهرستانها در 4 سطح برخوردار، نسبتاً برخوردار، محروم و بسيار محروم است. يافته‌هاي پژوهش نشان مي‌دهد كه شهرستان اروميه رتبه 1 با امتياز 3.47 و شهرستان چالدران رتبه 17 با امتياز 3.25- در بين 17 شهرستان استان آذربايجان‌غربي را به خود كسب كرده، كه 23.52 درصد شهرستانها در سطح برخوردار، 26.3 درصد برخوردار، 35.29 درصد نسبتاً برخوردار، 52/ 23 درصد محروم و 17.64 درصد در سطح بسيار محروم قرار گرفتند و در نهايت با استفاده از تحليل خوشه‌اي و ترسيم نمودار دندروگرام، شهرستانها به گروه‌هاي همگن طبقه بندي شده‌اند. نتايج: در مجموع يافته‌ها، نشان از تفاوت و نابرابري شهرستانها در برخورداري از شاخص‌هاي مسكن است. اين تفاوت‌ها نشان دهنده تغيير جايگاه شهرستانها از نظر كمي و كيفي مسكن با تاثيرپذيري از عوامل طبيعي، اقتصادي، اجتماعي و سياسي است. نتايج: براي بهبود شاخص هاي مسكن، توجه به عوامل طبيعي، اقتصادي، اجتماعي و سياسي ضروري است