طراحي سناريوهاي آينده آموزش عالي ايران

با توجه به نقش كليدي آموزش عالي، مطالعۀ آينده دانشگاه‌ها و درك مسائل پيش روي آن‌ها اهميت بالايي دارد. هدف اين پژوهش تدوين سناريوهاي آينده آموزش عالي در افق ده سال آينده كشور مي‌باشد. با توجه به كيفي بودن تحقيق حاضر و حوزه آينده‌پژوهي؛ براي طراحي سناريوها از روش شبكه جهاني كسب‌وكار (GBN) استفاده‌شده كه رايج‌ترين و كارآمدترين روش سناريو پردازي، خصوصاً در حوزه آموزش عالي كشور است. جامعه آماري پژوهش، خبرگان آموزش عالي است كه با استفاده از روش گلولۀ برفي تعداد 16 نفر از خبرگان مورد مصاحبه بدون ساختار قرار گرفتند. داده‌هاي حاصل از مصاحبه ساختار نيافته با استفاده از روش تحليل تم مورد تجزيه‌وتحليل قرار گرفته است؛ كه درنهايت منجر به فهرستي از عوامل كليدي در هفت حوزه (اجتماعي، اقتصادي، تكنولوژي، سياسي، قانوني و مديريتي، مؤسسات حوزه آموزش عالي) و 33 عامل فرعي گرديده است. بحراني ترين پيشران‌هاي آموزش عالي از حيث عدم قطعيت و ميزان اهميت شامل: عدم وجود سياست‌هاي پايدار، سرمايه‌گذاري در تكنولوژي‌هاي نوين است. با استفاده از عدم قطعيت‌هاي بحراني و ايجاد ماتريس سناريو و رجوع به همه عوامل و اطلاعات جمع‌آوري‌شده در مراحل قبل چهار متغير پيشران بحراني به نام هاي سرزمين دانش، سايه‌هاي خاكستري، دهكده سوخته، آب راكد تدوين گرديد.