ارائه مدل دانشگاه كارآفرين براي دانشگاه تبريز

هدف: اين پژوهش با هدف ارائه‌ي مدل دانشگاه كارآفرين براي دانشگاه تبريز انجام شده است. روش‌شناسي: جهت‌گيري پژوهش حاضر، كاربردي با رويكرد استقرايي، از نوع كيفي، با استراتژي تحليل محتواست كه گردآوري داده‌ها به شيوه مصاحبه‌هاي عميق و نيمه ساختاريافته انجام‌گرفته است. مشاركت‌كنندگان در اين پژوهش به‌صورت هدفمند شامل 14 نفر از نخبگان حوزه كارآفريني در بازه زماني 1401-1400 خورشيدي انتخاب شده است، ابزار گردآوري داده‌ها، سؤالات محقق ساخته باز بود كه روايي و پايايي ابزار توسط اساتيد راهنما و مشاور تائيد شد. يافته‌ها: يافته‌هاي حاصل از تحليل محتواي استقرايي در اين پژوهش، نشان داد كه مُدل دانشگاه كارآفرين شامل چهارده عاملِ اصلي است كه در چهار دسته كلي طبقه‌بندي شده‌اند كه عبارت‌اند از: الف) عوامل كاربردي كردن دانش، شامل عوامل اصلي: 1- تشخيص نياز جامعه و بازار، 2- تجاري‌سازي علم و دانش، 3- حفظ ارتباط دانشگاه با صنعت، 4- توسعه مراكز دانش بنيان، ب) عوامل انساني، شامل عوامل اصلي: 5- آموزش كارآفريني، 6- وجود اعضاي هيئت‌علمي تيم ساز و توانمند، 7- ارتقاء فرهنگ‌سازماني كارآفريني، ج) عوامل مديريتي، شامل عوامل اصلي: 8 - مديريت دانشگاه كارآفرين، 9- اصلاحات ساختاري، 10- شناسايي و رفع موانع درون‌سازماني كارآفريني، 11- عوامل مالي و اقتصادي، 12- توسعه سخت‌افزاري، د) عوامل محيطي، شامل عوامل اصلي: 13- عوامل قوه‌ي اجرائيه (دولت)، 14- موانع بيرون سازماني. نتيجه‌گيري: با توجه به اينكه عناصر و مؤلفه‌هاي چارچوب مفهومي و مدل استخراجي اين پژوهش كه با توجه به شرايط، زمينه فرهنگي، جو و فرهنگ‌سازماني خاص دانشگاه تبريز به‌دست‌آمده است، براي ايجاد دانشگاه كارآفرين در دانشگاه تبريز ضروري است، لذا مدل استخراجي پژوهش حاضر مي‌تواند جهت تبديل دانشگاه تبريز به دانشگاه كارآفرين مورداستفاده قرار گيرد.