طراحي آيين‌نامه ارتقاء اعضاي هيئت‌علمي با هدف ارتقاي ارتباط صنعت و دانشگاه

هدف: اين مقاله با هدف بازطراحي بخش‌هايي از آيين‌نامه‌ ارتقاء اعضا هيئت‌علمي در راستاي تقويت ارتباط صنعت و دانشگاه تهيه‌شده است. روش‌شناسي: اين پژوهش از روش‌شناسي علم طراحي كمك مي‌گيرد و در چهارچوب آن از مصاحبه نيمه ساخت‌يافته با خبرگان و متخصصان در طراحي و نيز از گروه كانوني براي اعتبارسنجي نتايج بهره برده شده است.‌ يافته‌ها: پس از تحليل بندهاي مختلف آيين‌نامه و شناسايي ارتباط اين بندها با انواع مسيرهاي ارتباط صنعت و دانشگاه، 11 بند پيشنهادشده است كه در آن‌ها به مسيرهاي ايجاد شركت‌هاي زايشي و پژوهش مشترك با صنعت اولويت و امتياز بيشتري اختصاص داده‌شده است. بحث و نتيجه‌گيري: ارتباط صنعت و دانشگاه يكي از سياست‌هاي شناخته‌شده در دنيا براي بهره‌گيري از هم‌افزايي بين دانشگاه و صنعت در جهت رشد و توسعه اقتصادي است. ارتباط صنعت و دانشگاه متأثر از عوامل مختلفي است و در اين ميان نقش ابزارهاي سياستي بر ايجاد ارتباط صنعت و دانشگاه بسيار اساسي است؛ ابزارهايي كه در قالب قوانين و آيين‌نامه‌ها زمينه‌هاي نهادي اين ارتباط را ايجاد كرده و بر رفتار و تصميمات كنشگران دخيل دراين‌ارتباط اثر مستقيم مي‌گذارند. آيين‌نامه ارتقا يكي از ابزارهاي سياستي و اثرگذار است كه رابطه مستقيم با اعضاي هيئت‌علمي به‌عنوان كنشگران اصلي بخش دانشگاه دارد و با يك طراحي مناسب مي‌تواند فعاليت‌هاي اعضاء هيئت‌علمي را به‌سوي تقويت ارتباط صنعت و دانشگاه سوق دهد. اين مقاله ضمن حفظ ساختار كنوني آيين‌نامه با پيشنهاد بندهايي تلاش مي‌كند اين آيين‌نامه را به ابزار سياستي كاراتري براي تقويت ارتباط صنعت و دانشگاه تبديل كند.