شناسائي موانع و راهكارهاي سازوكارهاي تامين و تخصيص‌منابع‌مالي درون دانشكده‌اي

هدف: هدف از پژوهش پيش‌رو، شناسائي موانع و راهكارهاي سازوكارهاي تامين و تخصيص‌منابع‌مالي در دانشكده‌هاي دانشگاه تهران مي‌باشد. براي دستيابي به اين هدف، چهار پرسش طرح‌ريزي شده بود. 1) دانشكده‌هاي دانشگاه تهران با چه موانعي در جذب منابع‌مالي جديد مواجه هستند؟، 2) چه موانعي فراروي دانشكده‌هاي دانشگاه تهران در تخصيص ‌منابع‌مالي وجود دارد؟، 3) راهكارهاي تنوع‌بخشي به منابع‌مالي در دانشكده‌هاي دانشگاه تهران چيست؟، 4) راهكارهاي بهينه‌سازي سازوكارهاي تخصيص‌منابع‌مالي در دانشكده‌هاي دانشگاه تهران كدام‌اند؟ روش‌شناسي: اين پژوهش كيفي با استفاده از روش پديدارشناسي تفسيري نوشته شده است. بنابراين، با به‌كارگيري نمونه‌گيري هدفمند با 11 معاون اداري مالي دانشگاه تهران مصاحبه انجام شد. داده‌ها با استفاده از روش هفت مرحله‌اي ديكلمن (2009) تجزيه و تحليل شدند. براي اعتباربخشي به داده‌ها از دو راهبرد؛ تكنيك بازبيني توسط مشاركت‌كنندگان و بازبيني توسط همكار استفاده شده‌است. يافته‌ها: يافته‌ها در پاسخ به پرسش اول، با 12 زيرمقوله‌فرعي ثانويه و در مجموع با چهار زير مقوله‌فرعي اوليه: عدم توانايي در توسعه‌مالي دانشگاه، ناكارآمدي قوانين و مقررات، ضعف مديريتي- اجرايي و ضعف در زيرساخت‌ها طبقه‌بندي شدند. در پاسخ به پرسش دوم، يافته‌ها با 5 زيرمقوله‌فرعي ثانويه و در مجموع با دو زيرمقوله‌فرعي اوليه: نظام بودجه‌ريزي سنتي و ناكارآمدي نظام اجرايي تخصيص‌منابع‌مالي دسته‌بندي شدند. در پاسخ به پرسش سوم، يافته‌ها با 12 زيرمقوله‌فرعي ثانويه و در قالب 4 زيرمقوله‌فرعي اوليه: تنوع‌بخشي به منابع درآمدي دانشگاه، اصلاح قوانين و مقررات، مديريت‌گرايي نوين و توسعه زيرساخت‌ها گروه‌بندي شدند. در پاسخ به پرسش چهارم، نيز يافته‌ها با 5 زيرمقوله‌فرعي ثانويه و دركل شامل دو زيرمقوله‌فرعي اوليه: بكارگيري نظام بودجه‌ريزي عملكردمحور و نظام اجرايي كارا و اثربخش در تخصيص‌منابع‌مالي مي‌شدند. بحث و نتيجه‌گيري: در شرايط كنوني كه دانشگاه‌ها در اكثر كشورهاي جهان با كمبودهاي مالي مواجه و در بخش تامين و هم تخصيص منابع مالي به دنبال سازوكارهاي نويني براي ارتقاء كارايي و اثربخشي خود هستند. دستاوردهاي اين پژوهش مي‌تواند نقشه راه مناسبي براي بهبود عملكرد دانشگاه تهران در آينده باشد.